“เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นห่วงมัน” มาติกายักไหล่ “แล้วใครจะมาดูแลมาร์กี้ละคะ” “แม่หาคนดูแลบ้านรายวันมาแล้วล่ะ ไปเช้าเย็นกลับน่ะ เดี๋ยวนี้หาคนรับใช้ยากไม่เหมือนในละครเลย” “ก็มีอยู่แล้วจะหาทำไมละคะ” มาติกาหัวเราะเมื่อนึกถึงรินรดาที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตารับคำสั่ง ทำงานอย่างไม่ปริปากบ่น ทำให้มีคนคอยรับใช้ส่วนตัวอย่างไม่ต้องเสียค่าจ้าง “คอยพึ่งคนอื่นอยู่ก็ไม่ดีหรอก” คุณแพรวารู้ว่าลูกสาวหมายถึงใคร “แล้วเมื่อไหร่แกจะหาแฟนเป็นตัวเป็นตนที่พ่อแม่พึ่งพาได้เสียทีล่ะ จะได้มีคนมาช่วยดูแลบริษัทของคุณพ่อ ช่วยเสริมฐานะของครอบครัวเรา” “เรื่องนั้นมาร์กี้รู้ค่ะ มาร์กี้ถึงต้องเลือกให้มากๆ ไงค่ะ” “แล้วเรื่องลูกชายของคุณหญิงเพ็ญแขละลูก คุณหญิงมีลูกชายตั้งสามคนไม่ได้สักคนเลยเหรอ” “คุณแม่ก็” มาร์กี้เบ้ปาก “คนโตก็อายุสี่สิบมีเมียแล้วนะแม่ จะให้ไปเป็นเมียน้อยเหรอ คนรองก็ได้ข่าวว่าเป็นเกย์” “แล้วคนอื่นละลูก” “แม่ไม่