ตอนที่ 16 ในตอนเช้าของอีกวัน ร่างบางบนเตียงลืมตาขึ้นมาพร้อมอาการเจ็บแปล๊บตรงช่วงล่างทำให้อาการเจ็บของเธอแสดงออกทางสีหน้าโดนไม่ได้ตั้งใจ “เจ็บมากหรอ” เสียงทุ้มข้างหูทำให้เธอลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ “นะ...นาย” “ตกใจอะไรขนาดนั้น จุ๊บ” จอมทัพแซวเธอด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพลางก้มลงจุ๊บหน้าผากเนียนเบาๆ “ออกไปเลยนะ” มือเล็กดันอกแกร่งให้ออกห่างจากตัวก่อนจะยันตัวเองขึ้นจากที่นอน “เหอะ ปากดีอีกแล้ว ยังไม่เข็ดรึไงห๊ะ” ฟอด ฟอด จอมทัพอุ้มเวนิสขึ้นมานั่งบนตักอย่างง่ายดายและนั่นทำให้เขาแกล้งเธอง่ายเข้าไปอีก “อื้อ ปล่อยเลยจะไปอาบน้ำ” เวนิสพยายามหลบเพราะตอนนี้ดูเหมือนคนพี่จะสนุกเหลือเกินกับการแกล้งระดมหอมแก้มเธอ “ฮ่าๆ ปล่อยก็ได้ เขาเรียกวิศวะรวมตอนบ่ายนะ แต่เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันก่อน เดี๋ยวเด็กแถวนี้เป็นลม” งับ จอมทัพพูดขึ้นด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์และยังไม่วายแกล้งงับยอดปทุมสีสวยที่ดุนดันชุดนอนบางออกมาก