“อื้ออ…เบาหน่อย เราเจ็บ” รดาได้แต่ร้องไห้และดิ้นพล่าน ตอนนี้เธอรู้ดีแล้วว่ายิ่งเธอขัดขืนเธอก็ยิ่งเจ็บและร่างกายของเธอก็ตอบสนองความต้องการของอีกคนอยู่ตลอด “เจ็บก็ทนเพราะเธอมันก็แค่ของเล่น” เทรย์ตอบกลับมาพร้อมกับส่งแรงอัดเข้าหากลางกายสาวให้สมกับความอดทนที่เขารอมานาน เขาไม่จำเป็นต้องทะนุถนอมยัยเด็กรดาคนนี้เพราะยังไงแล้วยัยเด็กรดาคนนี้ก็ขึ้นว่าเป็นแค่ของเล่นบนเตียง เทรย์จับรดาเปลี่ยนท่าให้หันหลังให้กับเขาพร้อมกับยกสะโพกมนขึ้นและดันแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง ผมยาวที่มัดขึ้นถูกเทรย์แกะออกและดึงมันเป็นที่ยึดพร้อมกับกระแทกแก่นกายเข้าหากลางกายสาวรัวๆ ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! “อ๊ะ ๆ อ๊ะๆ อ๊ะ ๆ” “ซี๊ด…แม่ง ! โคตรเสียว” “อื้อ….เราเจ็บ” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นปกคลุมทั่วห้อง เครื่องปรับอากาศที่ถูกเปิดไม่สามารถดับความร้อนจากร่างกายของรดาได้ สิ่งเดียวที่ช่วยรดาได้ค