"วันนี้ไอติมมีซ้อมละครอีก...น่าจะเลิกดึก เจทจะ...." ไอติมพูดบอกในหน้าที่อันต้องกระทำหวังให้แฟนหนุ่มรับรู้ หลังจากจบคลาสเรียนเวลาสิบหกนาฬิกา แต่พูดยังไม่ทันจบประโยค... "ไม่ต้องบอกให้กลับเลย! เดี๋ยวเจทรอ...ยังไงก็จะรอ" ชายหนุ่มพูดสวนขึ้นเสียงแข็งทันทีเมื่อแฟนสาวบอกกล่าวถึงหน้าที่ "ดูทำหน้าเข้าสิ คิกคิก...ยิ้มหน่อยสิคะ นะ" หญิงสาวที่มองสีหน้าของชายหนุ่มที่บูดบึ้งพูดขึ้นอย่างออดอ้อนน่ารัก มือเรียวบีบแก้มสากของชายหนุ่มเบา ๆ อย่างงอนง้อ "ชอบไล่กลับก่อน...เจทไม่ยอมหรอกนะ ถ้าไอ้รุ่นพี่นั่นมันมาวุ่นวายไอติมจะทำไง...เจทหลับตามองยังรู้เลยมันคิดยังไง" เจทให้เหตุผล แม้คำพูดที่แสนจะน่ารักก็ยังไม่ทำให้คนตัวโตนั้นแปรเปลี่ยนสีหน้าไปได้ "เขาเป็นพี่เรียกไอ้ได้ไง?" หญิงสาวต่อว่า "เข้าข้างกันออกหน้าออกตาเชียว" เจทยังคงพูดต่อ ใบหน้างอง้ำเมื่อถูกแฟนสาวตำหนิ "อะไรของเจทเนี้ย...ตลกอ่ะ" หญิงสาวถึงกับกลั้นเ