“ขอบคุณนะที่มาส่ง...และขอโทษที่ทำให้เจทต้องลำบากขับรถหลายรอบ” หญิงสาวว่ากล่าวพร้อมกับมือที่สารวนปลดเข็มขัดนิรภัย เมื่อรถยนต์จอดนิ่งสนิทบริเวณหน้าบ้าน “ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ...” ชายหนุ่มทักท้วงเมื่อเพื่อนหญิงที่เพิ่งเลื่อนสถานะเป็นแฟนหมาด ๆ พูดขึ้นอย่างห่างเหิน “ก็ไอติมเกรงใจเจทไง ค่ำมืดขนาดนี้ยังต้องไอเจทขับรถเทียวไปเทียวมา แทนที่จะได้นอนหลับสบายที่บ้านแล้ว” หญิงสาวนั่งหันตะแคงแล้วพูดออกไปด้วยรอยยิ้ม “ทำไมไอติมชอบคิดมากอ่ะ เจทยินดีจะทำแฟนทั้งคนใครจะกล้าปล่อยให้นั่งแท็กซี่กลับคนเดียว” ชายหนุ่มพูดบอกจ้องมองหน้าหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณอีกครั้งนะ...ถ้าอย่างนั้นไอติมเข้าบ้านก่อนนะ” หญิงสาวพูดบอกแม้ในใจจะยังไม่อยากห่างเขาไปไหน แต่เวลาตอนนี้มันมืดเกินที่จะอยู่เล่นด้วยกันเพราะมันคือเวลาพักผ่อน “เดี๋ยวสิ!” ชายหนุ่มรั้งแขนหญิงสาวเมื่อเธอนั้นกำลังเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ “อะไร?” ไอติมหันมาปร