พอดีเท้ามันลั่น

1168 คำ

...ร่างกายเสลาเย้ายวนเดินนวยนาดเข้ามายังที่นั่งของขอบสนามบาสเกตบอล สายตาเย้ายวนนั่งมองชายหนุ่มที่หมายตาพร้อมกับไขว้ขาไขว่ห้างด้วยจริตมารยาหญิง รอยยิ้มลึกมุมปากก่อเกิดอย่างคนมีความคิดที่กำลังตรองว่าจะได้ครอบครองชายหนุ่มที่นามว่า เจท นี้ได้อย่างไร "ยิ้มอะไรของแกหนักหนาน้ำหอม" เจนนี่ที่เดินตามมานั่งเคียงข้างเอ่ยถามทันที เมื่อเห็นว่าเพื่อนนั้นเอาแต่นั่งยิ้มและจ้องมองเข้าไปยังกลางสนามไปวางตา "ก็ฉันกำลังคิดไงว่าจะทำยังไงดีให้ได้เจทมานอนกอด" น้ำหอมบอกกล่าวให้เพื่อนสาวรับรู้ในสิ่งที่เธอนั้นคิดจริง "เฮ้อ....เหนื่อยใจกับแกจริงๆ น้ำหอม...นี่ฉันบอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับคนที่เขามีเจ้าของแล้ว ไม่คิดจะฟังฉันเลยหรือไงกันนะ" เจนนี่เหนื่อยหน่ายแม้บอกเพื่อนอย่างเตือนสติแต่เธอก็ไม่คิดจะเชื่อฟังสักนิด "...ก็ฉันบอกว่าจะเอาไงเล่า แกนี่นะขัดตลอด!!! อยู่นิ่ง ๆ อ่านหนังสือมีสาระของแกไปเลยไป" น้ำหอมไม่พอใจเม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม