"ยังมีหลายเรื่องที่คุณข้าวยังไม่รู้ ผมบอกอะไรมากไม่ได้ เรื่องบางเรื่องต้องใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์" ยิ่งฟังลูกน้องคนสนิทเขาพูดฉันยิ่งคิ้วขมวด
มีอะไรที่ฉันต้องเซอร์ไพรส์ไปมากกว่านี้หรือเปล่า
"อีกชั่วโมงยัยจิวจะเอาเสื้อผ้ามาให้ ผมว่าเวลาระหว่างนี้คุณควรพักเอาแรงเพื่อไปทำงานที่คุณรักจะดีกว่านะครับ" นายไจ๋พูดเพียงเท่านั้นเขาก็เดินออกไปจากห้องนี้ทันที
ฉันได้แต่นั่งจมกับความคิดเกี่ยวกับตัวผู้ชายที่ชื่อธนูคนนั้น
ไม่ว่าจะนึกยังไง ในชีวิตนี้ฉันกับเขาเราเพิ่งพบเจอกันในวันที่รู้ว่าพ่อเลี้ยงเป็นหนี้ แค่วันนั้นวันแรกแน่ ๆ
สนามแข่งมอเตอร์เอ็กซ์สตรีท
สุดท้ายฉันก็ไม่ได้กลับบ้าน ได้แต่ส่งข้อความไปขอโทษพี่คฑาพร้อมกับบอกว่าวันนี้ขอแก้ตัวเลี้ยงข้าวเย็นเขาแทนการผิดนัดเมื่อคืน พี่คฑาก็ดีแสนดี เขาตอบกลับมาว่าจะรอมื้อค่ำวันนี้อย่างไม่มีอาการโกรธเคืองใด ๆ
"รถเป็นอะไรเหรอ" พี่ปลาดาวถามขึ้นทันทีที่ฉันเดินมาถ
