สิบนาทีต่อมา บอกฉันทีว่าทำยังไงถึงจะหนีพ้นซาตานร้ายตนนี้ เรื่องเมื่อคืนผุดพรายขึ้นมาจนฉันอยากจะก้าวถอยหลังกลับ บอกแล้วว่ายังไม่พร้อมเจอหน้าเขาในเวลานี้ แค่ฉันไม่นั่งร้องไห้คร่ำครวญเสียใจจะเป็นจะตายกับเรื่องเมื่อคืนก็ถือว่าเข้มแข็งมากแล้ว แต่ถ้าให้มาเจอหน้าเขาเวลานี้ นาทีนี้ ฉันขอกัดลิ้นตัวเองตายตรงนี้แทนดีกว่า "เชิญด้านในครับ เจ้านายรออยู่" ฉันยืนมองเต็นท์ผ้าใบขนาดใหญ่ที่ด้านในติดแอร์อย่างดีให้กับสมาชิกระดับมากกว่าคำว่าวีไอพีได้อยู่อย่างสบาย กึก...ขาฉันชะงักค้างเมื่อสายตาเผลอสบเข้ากับใบหน้าคมเข้มเพียงแค่เห็นสันด้านข้าง ร่างกายก็พลันสั่นสะท้าน ภาพจาง ๆ ในความทรงจำเมื่อคืนผุดขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำอีกราวกับมันเพิ่งเกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ "เงินครึ่งแสนได้ท่อนไม้มาเหรอวะ" น้ำเสียงเหยียดหยามที่คุ้นเคยเอ่ยสบประมาทขึ้นอย่างไม่ถนอมน้ำใจ "ถ้าคุณธนูไม่พอใจเปลี่ยนคนใหม่ได้นะคะ" ถามว่ากล้ามากเหรอที่ฉันต