ใช้เวลาไม่ถึงสิบห้านาทีในการทำเมนูข้าวผัดทะเล เมนูสิ้นคิดที่ใช้เวลาน้อยและไม่เลี่ยนเพราะมีน้ำปลาพริก มะนาวหั่นซีก แตงกวาหั่นชิ้นไว้กินควบคู่
"สมองคิดได้แค่นี้?" ทันทีที่จานข้าวถูกวางลงตรงหน้า ปากร้ายกาจก็ขยับคายสิ่งเหม็นเน่าออกมาทันที
"ค่ะ ข้าวคิดได้แค่นี้"
มาว่าเมนูฉันสิ้นคิด ถ้าเขาอยากกินอะไรที่มันเลิศหรูกว่านี้ทำไมไม่โทรสั่งภัตตาคารหรือไม่ก็ออกไปทานร้านดัง ๆ เองให้หมดเรื่อง
"พอผู้ชายคนอื่นไม่อยู่ก็ทำแค่อาหารพื้น ๆ มาให้ฉันทานเชียวนะ"
เขากำลังสื่ออะไรกับฉันอีก
"ถ้าเพื่อนคุณธนูอยู่ทานมื้อนี้ก็เป็นเมนูนี้เหมือนกัน" ถ้าจะให้โจทย์และเวลามาแบบนั้น ต่อให้เป็นท่านทูตหรือนักการเมืองมาเองฉันก็คิดได้แค่เมนูข้าวผัดนี่แหละ
"ยอกย้อนเก่งขึ้นนี่" เหมือนเขาจะเหน็บแนมเบา ๆ
ปากบ่นแต่มือสองข้างจับช้อนจับส้อมเตรียมพร้อมลงมือทานอย่างย้อนแย้ง
"มัวยืนอะไร มาชิมสิ" คำสั่งเข้มดังก้อง
นี่เขายังคิดว่าฉัน
