"นายจะให้ผมส่งคนไปประกบคุณข้าวฟ่างหรือเปล่าครับ" คนที่ชนะเดิมพันอย่างภูผาที่ใจร้อนและไม่ยอมเสียเปรียบต้องตามมาเอาของที่เป็นของเขาแน่ ๆ
"ไม่ต้อง กูมีความคิดที่ดีกว่านั้น"
อา... ไม่รู้ทำไม เวลาคิดถึงสาวเจ้าที่เอาแต่โวยวายเวลาเขาถึงเนื้อถึงตัวแล้วตรงส่วนนั้นถึงชอบกระตุกทุกครั้งก็ไม่รู้
ลีลาไม่ได้ ความเด็ดดวงไม่มี แต่เขากลับอยากขยี้เธอซ้ำเป็นสิบ ๆ รอบให้หายอาการกำหนัดเหลือเกิน
"นายหน้าแดง แปลกนะครับเนี่ย"
ป้าบ!!
เพราะแซวไม่เข้าเรื่องเลยได้รับมือเพชฌฆาตไปหนึ่งที
"กลับไปเตรียมความเรียบร้อยได้แล้ว พรุ่งนี้ตีห้ามาปลุกกูด้วย"
คิ้วดกดำของมือขวาขมวดเข้าหากัน นายจะไปไหนตั้งแต่ไก่โห่ทั้ง ๆ ที่พรุ่งนี้ไม่มีภารกิจใด ๆ
"มึงไม่ต้องมาเดาใจกู" เขาเห็นหรอกนะว่าลูกน้องคนนี้กำลังจ้องพิจารณาหาเหตุผลมารองรับการตื่นตีห้าของเจ้านาย
"ครับ" รอยยิ้มกรุ้มกริ่มอยากยกขึ้นให้อีกคนเห็นแต่ก็กลัวคราวนี้จะไม่ใช่แค่ฝ
