“ลีโอออกไปก่อน” เลน่าพยายามผลักเขาให้ออกจากห้องน้ำ แต่ลีโอฝืนตัวไว้ “สัญญาก่อนว่าจะเปลี่ยนใส่ชุดนี้” นี่เขาเอาจริงหรือนี้ ดูจากหน้าตาท่าทางแล้วไม่แกล้งเล่นแล้วสินะ ลีโอขมวดคิ้วในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมเขาถึงได้ยินเสียงความคิดของเลน่าคนเดียว นั่นก็เพราะว่าทุกครั้งพวกเขาแตะเนื้อต้องตัวกัน แบบนี้ก็ดีดีมากจริงๆ “บนเกาะนี้มีแค่เราสองคนเท่านั้น” ลีโอย้ำ ดวงตาเขาเต็มไปด้วยประกายความหวังแฝงความออดอ้อนกลายๆ เลน่าหันหลังหลบสายตาเขา ควับ! ลีโอเข้ามาสวมกอดเธอจนแผ่นหลังของเธอรับรู้ถึงแก่นเนื้อใต้กางเกงว่ายน้ำ ถ้าไม่ตอบตกลงมีหวังไม่ได้ออกจากใต้ชายคานี้แน่ “ได้” “เร็วๆนะ” เขาคลายอ้อมกอดอย่างอ้อยอิ่ง แต่ก็ยอมผละออกไป เลน่าหยิบชุดว่ายน้ำเจ้าปัญหาขึ้นมาอีกครั้ง... หญิงสาวเดินออกมาจากห้องน้ำ ในห้องนอนไม่มีใคร ลีโอคงออกไปแล้ว เธอจึงเลือกเสื้อคลุมจากตู้มาสวมก่อนออกตามไป สูดดดด เลน่าสูดลมหายใจเข้าปอดเ