เกี้ยวรักคืนใจ

ชอบดื่มนมปั่น

อเล็กซ์เป่าลมหายใจออกจากริมฝีปากสีแดงสดพรูใหญ่ ตลอดระยะเวลาที่คบหากับพิมพ์พิกา เขาพยายามเป็นตัวเองให้มากที่สุดเพื่อเรียนรู้จิตใจกันและกันอย่างแท้จริง กระนั้นหลายครั้งเขายอมรับว่าเหนื่อยใจเป็นอย่างมาก

พิมพ์พิกามีอารมณ์ค่อนข้างแปรปรวน และยังฝังใจว่าเจมี เพื่อนสาวข้างบ้าน คือผู้หญิงที่เอาหัวใจเขาไปทั้งดวง ทั้งที่ความจริงไม่ใช่เลย เขากับเจมีเป็นแค่เพื่อน และหลังจากแสงแขเสียชีวิต หนุ่มหล่อกับอีกฝ่ายก็ห่างกันไป

คืนนี้พิมพ์พิกานั่งเครื่องบินมาเพื่อเซอร์ไพรส์เขา แต่ดูเหมือนว่าความตั้งใจของสาวสวยจะล้มเหลว

ชายหนุ่มหันไปมองด้านหลัง ขณะนั้นปองคุณลูกพี่ลูกน้องพิมพ์พิกาก็สืบเท้าเข้ามา

“ตามไปง้อน้องสาวผมสักหน่อยสิคุณเจ้านาย อย่าใจจืดใจดำปล่อยยายพิมพ์งอนตุ๊บป่องนักเลย เดี๋ยวขี่ม้าสามศอกไปฟ้องปาป๊า ทั้งเจ้านายและผมจะแย่เอา” ปองคุณรู้จักบิดาพิมพ์พิกาดี ฝ่ายนั้นเอาอกเอาใจลูกสาวมาก หากต้องผิดใจกัน มีหวังโครงการ ‘มหานคร 2505’ คงเป็นอันต้องพับเก็บ

“ชีวิตคู่เนี่ยมันยากจัง เฮ้อ...แล้วนี่ถ้าแต่งกันไปจริงๆ ผมคงต้องถูกล่ามโซ่ ปล่อยให้นอนเฝ้าหน้าบ้านแหงๆ”

“คิดมากไปได้ มีข้าวกินสามมื้อ มีบ้านให้นอน แค่นี้แกก็สบายกว่าใครแล้วคุณเล็ก” ปองคุณว่าพร้อมหัวเราะร่วน

“แต่ผมมาคิดดูอีกที อยู่เป็นโสดเหมือนเดิมก็ไม่แย่เท่าไหร่ อย่างน้อยจะได้มีเวลาออกไปทิ้งไข่เรี่ยราดแบบเฮียบ้าง” อเล็กซ์เหน็บปองคุณ และฝ่ายนั้นก็หน้าแดงก่ำ

“คนเชื้อดีอย่างผม เป็นใครก็อิจฉา แล้วอย่าซี้ซั้วพูดให้ใครเขาได้ยินอีก เดี๋ยวสาวๆ จะหนีผมไปหมด”

“เฮ้ย เรื่องหล่อ เรื่องน้ำเชื้อดีเนี่ย เพลาๆ ลงมาเถอะเฮีย ผมสงสารผู้หญิงกับเด็กที่จะเกิดมาแล้วไม่ทันได้เห็นหน้าพ่อ” อเล็กซ์สวนกลับ

ปองคุณยกมือขอร้องห้ามเขาพูดต่อ เพราะสาวเชียร์เบียร์เดินผ่านมาพอดี ฝ่ายนั้นหว่านเสน่ห์สองหนุ่มเต็มที่

“เจ้านายก็ดูสิวะ หยาดเยิ้มขนาดนั้น แล้วผมไม่ได้อ่อยนะเว้ย ผู้หญิงเขาทอดสะพานให้เอง” ปองคุณยักคิ้วหลิ่วตาให้สาวสวย ซึ่งแข่งกันอวดเนื้อนมไข่อย่างเต็มที่ และกลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ จากพวกเธอก็ฉุดให้อเล็กซ์หลุดเข้าสู่ภวังค์

“เฮ้ย มองเขาจนตาจะถลน ท่าทางเหมือนอดนมมานานนะเจ้านาย”

ปองคุณว่าอย่างน่าเกลียด อเล็กซ์จึงได้แต่ยิ้มเจื่อนให้สาวเชียร์เบียร์

“เปล่า ผมแค่ได้กลิ่นคุ้นๆ มันหอมเหมือนนม...นมปั่น” เขาว่าพร้อมกับทำจมูกฟุดฟิด

“เออๆ ผมลืมไป เจ้านายเป็นเมาคลีกลับชาติมาเกิด แถมจมูกไวเหมือนหมา ได้กลิ่นผู้หญิงเป็นไม่ได้”

อเล็กซ์มองเพื่อนรุ่นพี่ตาขวาง ปองคุณแซวหนักไปหน่อย และครั้งนี้ทำให้เขาขัดเคืองใจ

“เดี๋ยวผมจะกลับมาเคลียร์กับเฮียทีหลัง แต่ตอนนี้ขอไปดูพิมพ์ก่อน ป่านนี้ไม่รู้เป็นยังไง” อเล็กซ์ว่าจบก็ทิ้งปองคุณเกี้ยวสาวเชียร์เบียร์ต่อไป

‘แม่หุง’ คือภัตตาคารที่อเล็กซ์เลือกมารับประทานอาหารคืนนี้ ด้วยทำให้คิดถึงภาพเก่าๆ อเล็กซ์มาเมืองไทยครั้งแรกตอนอายุ 12 ปี พร้อมคุณแม่ลูกครึ่งไทยอเมริกันซึ่งเติบโตที่รัฐออริกอนประเทศสหรัฐอเมริกากับคุณพ่อชาวฮาวาย ก่อนที่ทั้งคู่จะย้ายไปใช้ชีวิตที่แคลิฟอร์เนีย ตอนนั้นเขามาร่วมพิธีแต่งงานอาสมิธกับลิลลี่สาวไทยลูกครึ่งเวียดนาม จำได้ว่าที่นี่อากาศร้อนรู้สึกเหมือนอยู่ในเซาน่ายักษ์ตลอดเวลา และไม่มีสิ่งใดน่าสนใจ เขาถูกจับให้อยู่ในบ้านคุณยาย นั่งๆ นอนๆ อยู่เกือบสองวัน เลยเรียกที่นั่นว่าคุก

และการมาเยือนประเทศไทยครั้งที่ 2 เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตอเล็กซ์ เรื่องนั้นเกิดขึ้นหลังคืนงานปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนคนหนึ่ง

แมรี่อยากดัดนิสัยอเล็กซ์จึงส่งตัวมาให้ห่างจากเรื่องคาวๆ หลังจากเขาถูกเด็กสาวคนหนึ่งอ้างว่าเป็นพ่อของลูกในท้องเธอ

ครัวแม่หุงมีขนาดสามชั้นครึ่งสร้างขึ้นเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน ปัจจุบันปรับปรุงใหม่เพื่อให้ร่วมสมัยมากขึ้น พื้นที่ด้านข้างร้านจัดสวนสีเขียวร่มรื่น มีการเล่นดนตรีสดสำหรับผู้ที่ชอบบรรยากาศสนุกเคล้าธรรมชาติ

อเล็กซ์ก้าวลึกไปด้านหลังร้านด้วยความคุ้นเคย พื้นที่ด้านในยังไม่ได้ปรับเปลี่ยนมากนัก และหลังตู้นาฬิกาไม้เรือนใหญ่มีห้องน้ำวีไอพีซ่อนอยู่ เขาคาดว่าพิมพ์พิกาคงเลือกใช้ห้องน้ำดังกล่าว เพราะค่อนข้างเป็นส่วนตัว

แต่สืบเท้าไปยังไม่ทันพ้นเคาน์เตอร์ขายไอศกรีม จู่ๆ ร่างหนึ่งในชุดเสื้อคลุมสีดำ สวมหมวกแก๊ปบังไว้เกือบครึ่งหน้าก็พุ่งพรวดเข้ามาด้วยความเร็ว ก่อนจะเซถลามาหาชายหนุ่ม พอเขาช่วยรับร่างนั้นไม่ให้ล้มหน้าคะมำ เหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

“อุ๊ยตาย ขะ ขอโทษ” อีกฝ่ายกล่าวเสียงสั่น และเอาแต่ก้มหน้ามองพื้น คงอายที่จู่ๆ ทำเรื่องขายหน้า ด้วยการจุมพิตแก้มเขาไปฟอดใหญ่!

อเล็กซ์ไล่สายตาสำรวจอีกฝ่ายซึ่งอยู่ในชุดเสื้อคลุมสีดำ ด้านล่างเป็นกระโปรงสั้นสีน้ำตาลเข้มแต่สวมกางเกงผ้ายืดสีดำไว้ด้านใน และสิ่งที่สะดุดสายตาคงไม่พ้นหน้าอกหน้าใจที่ล้ำหน้า

หญิงสาวคนนั้นเอาแต่ก้มหน้างุด หล่อนแสดงท่าทีตื่นๆ ราวกับไม่เคยต้องมือชายมาก่อน อเล็กซ์เลยอดหัวเราะไม่ได้

“ไม่ต้องกลัว หนังผมมันหนา ถูกจุ๊บแค่นี้ไม่สึกหรอหรอก และโชคยังดีที่ของคุณไม่เสียหาย” เขาว่าพลางมองถุงพลาสติกที่หล่อนถือไว้

“ว้าย ซวยแน่ๆ เลย”

หญิงสาวร้องวี้ดว้ายแล้วก็เตรียมผละหนี แต่อเล็กซ์ยังให้ความสนใจหล่อน คงเป็นเพราะกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ยังติดข้างแก้มเขา เป็นกลิ่นที่ทำให้เขาคิดถึงอดีต

“คุณชอบดื่มนมปั่นหรือครับ” คำถามเขาดูจะประหลาดสักหน่อย แต่ก็มีพลังมากพอให้อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้น ทว่าทั้งคู่ไม่ทันได้เห็นหน้าตากันชัดๆ เสียงห้าวใหญ่ก็ดังออกมาจากอีกฟากของร้าน

อเล็กซ์หันไปมองคนที่ก้าวมาจากอีกฝั่ง เขามองอยู่นาน กว่าจะนึกออกว่าเจ้าของร่างใหญ่โตเป็นใคร

“เอ ใช่เฮียชัย หรือเปล่า”

คนถูกทักมีสีหน้าแปลกใจ ก่อนจะหัวเราะร่วนจนพุงกระเพื่อม พออเล็กซ์หันหน้ามามองคนที่ก่อเรื่องขโมยจูบเขาอีกครั้ง ก็พบว่าหล่อนหายไปแล้ว