ตอนที่ 2 คุณหยางเป็นเกย์

679 คำ
สนามบินสุวรรณภูมิ ประเทศไทย หยาง หลุนเจีย เดินทางมาพร้อมกับบอดี้การ์ดด้วยเครื่องบินส่วนตัว ใบหน้าหล่อเหลารูปไข่ สันกรามโค้งมน คิ้วหนา แววตาเฉยชา บุคลิกดูหยิ่งๆและถือตัวพอสมควร ริมฝีปากแดงระเรื่อบ่งบอกว่าเขาเป็นคนสุขภาพดี ผิวขาวออร่า ความหล่อระดับพระเอกดังจากซีรีย์จีน ส่วนสูง 180 เซนติเมตร ขายาวก้าวเข้าไปนั่งยังที่นั่งคนขับบนรถแลมโบร์กินี อเวนทาเดอร์สีส้ม ที่บอดี้การ์ดเพิ่งขับมาจอดไว้ รถหรู Aston Martin สีดำของบอดี้การ์ดทั้งสามคันขับตามหลังมาติดๆ อีกหนึ่งคันขับนำทางมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่ของเจ้าสัวชาน ย่านรามอินทรา รถหรูทั้งห้าคันขับเข้ามาจอดที่ลานจอดรถภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแล็คสีเดียวกัน สวมแว่นตากันแดดสีดำยืนมองไปรอบคฤหาสน์หลังใหญ่ เขาเคยมาที่นี่เพียงครั้งเดียว เมื่อตอนที่มารดาของเขายังมีชีวิตอยู่ "เข้าไปในบ้านกันเถอะนะครับนาย อยู่ตรงนี้อากาศมันร้อน" "อืม" เฟย ที่ตอนนี้ทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดมือขวาแทนเติ่งหยาง เอ่ยบอกเจ้านาย ร่างสูงหุ่นราวกับนายแบบ เดินเข้าไปภายในบ้าน สายตาคมกวาดมองไปรอบๆ ภายในบ้านดูสะอ้าน "ป้านวลคะ หนูเห็นรถหรูขับเข้ามาในบ้านของเราหลายคันเลย ไม่รู้ใครมา" เด็กสาวตัวอวบอ้วนวิ่งเข้ามาบอกป้าแม่บ้านที่กำลังดูทีวีในห้องพักส่วนตัวเป็นบ้านหลังใหญ่ชั้นเดียวมีหลายห้องสำหรับคนรับใช้ "เฮ่อ..สงสัยคุณหยางมาถึงแล้ว" "ป้านวลถอนหายใจทำไมคะ" "คุณหยางจะมาอยู่ที่นี่ มรดกตกทอดทุกอย่างของเจ้าสัวชานกลายเป็นของคุณหยางแล้ว อีกไม่นานพวกเราคงจะถูกไล่ออกจากบ้าน" "แล้วทำไมคุณหยางต้องไล่พวกเราออกล่ะคะ พวกเราอยู่ที่นี่มาก่อนที่เขาจะมาเสียอีก" "เฟยบอกป้าว่า คุณหยางไม่ชอบให้มีผู้หญิงอยู่ในบ้าน เขาต้องการอยู่กับบอดี้การ์ดของเขาเท่านั้น" "คุณหยางต้องเป็นเกย์แน่ๆเลย" "อย่าพูดแบบนั้นนะคะคุณหนู พวกเรายังไม่รู้จักเขา ถ้าเกิดเขาไม่ได้เป็นแล้วเขามาได้ยินอาจจะเป็นเรื่อง" "เขาคงไม่ไล่เราออกหรอกค่ะป้านวล เพราะยังไงพวกเราก็อยู่ที่นี่มาก่อน ถ้าเขาไล่มีนาจะเป็นคนไปขอเขาอยู่ต่อเองค่ะ" "ป้าก็ได้แต่หวังว่าเขาจะใจดีกับพวกเรานะคะ" "คืนนี้มีนาขอมานอนกับป้านวลนะคะ ที่บ้านหลังใหญ่มีแต่ผู้ชายใส่สูทสีดำตัวใหญ่เดินเต็มไปหมดเลยค่ะ พวกเขาทำตัวเหมือนมาเฟียในละครหลังข่าวเลยค่ะ" "ได้สิคะคุณหนู คุณหนูอยากมานอนกับป้าเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ" "หนูคิดถึงป้ากัญกับลุงชานจังเลยค่ะ สองเดือนแล้วที่ลุงกับป้าจากพวกเราไป ฮึกๆฮื่อๆ" เด็กสาวตัวอวบอ้วน นอนหนุนตักป้าแม่บ้านร้องไห้สะอึกสะอื้น "โถ คุณหนูอย่าร้องนะคะ เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องที่ต้องเจอกันทุกคน เว้นแต่ว่าจะเกิดขึ้นตอนไหน พวกเรายังมีชีวิตอยู่ก็ทำให้ดีที่สุด คุณหนูต้องตั้งใจเรียนนะคะ คุณท่านทั้งสองจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง" มือเหี่ยวย่นลูบศรีษะทุยจนยัยเด็กตัวอ้วนนอนหลับไป เช้าวันต่อมา (ตุ๊บ!) "โอ๊ยยย!" ร่างอวบอ้วนในชุดนอนกางเกงขายาวเสื้อนอนแขนยาวลายคิตตี้ชนเข้าที่ร่างหนาเต็มๆ "หลับตาเดินหรือไงวะยัยอ้วน เธอเป็นใคร กล้าดียังไงถึงมาเดินเพ่นพ่านที่นี่ห๊ะ" "!" -------------------------- ใครกันนะ ปากร้ายจัง มาด่าหนูมีนาเด็กอ้วนได้ยังไงกัน ฝากติดตามตอนต่อไปพรุ่งนี้นะคะ จะมาลงให้อ่านทุกวัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม