วางสายลงหลังจากคุยกับทวดรหัสที่เป็นผู้จัดการแผนกที่ Bangkok Health Care เธอแจ้งวันเวลาคร่าวๆที่จะขอให้จัดตารางเวรให้เธอได้ขึ้นเวร เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อไป เมื่อคุณป้าท่านบอกมาแล้วว่าให้เธอไปได้ เธอก็จะไปเสียที
แล้วเปิดแอปพลิเคชันปฏิทินดูอีกครั้ง อีกไม่นานจะได้กลับ นึกถึงท่าทีพยัคฆ์ที่หายไปกับแฟนของเขาแล้วอดฉุนปนขำไม่ได้ คงคิดว่าเธอลงมือกับแม่นั่นล่ะสินะ ก็รูปการณ์มันให้ที่จะคิดไปแบบนั้นนี่
พอข้ามมาอีกวันทุกอย่างยังคงดูสงบเงียบ พยัคฆ์หายไปอีกครั้งกับแฟนของเขา เธอจึงเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการบังคับหัวใจให้ปกติสุขที่สุด ไม่ดิ้นรนไม่ทุรนทุราย พร้อมกับเพิ่มโปรแกรมออกกำลังกายให้คุณป้ามาลาไพรอีกหน่อย ขณะประคองขาท่านเอาไว้ในมือแล้วนำท่าทางกายบริหารจนเกือบครบเซท อีกฝ่ายจึงชวนคุยขึ้น
“ป้าออกไปดูทิพวรรณมา คนที่เป็นอัมพาตน่ะรุ้ง ท่าทางไม่หนักเท่าคุณยัพ” ท่านพูดถึงอาการของเพื่อนรักเทียบกับสามี
“
