พยัคฆ์วางสายลงแล้วเปิดกระจกที่ระเบียง เดินเข้ามาหอมแก้มคนที่ยังนอนบนเตียง “ป๊าดีขึ้น เริ่มตอบสนองแล้ว วันนี้ไปเยี่ยมป๊าด้วยกันนะ”
“ใช้งานอีกแล้ว”
“ก็บอกแล้วไงว่าจะจ่ายให้”
เขาพูดพร้อมกับถูไถปากจมูกกับต้นแขนเปลือยเปล่าของเธอที่พ้นผ้าห่มออกมา ก่อนจะควานหามือซ้ายของเธอขึ้นมากอบกุม แล้วบางอย่างก็ถูกสวมเข้ามาที่นิ้วนางของเธอ วัตถุนั้นเย็นวาบแต่กลับส่งความอบอุ่นอ่อนหวานจากปลายนิ้วพุ่งเข้าหัวใจ
“คุณเป็นเมียพยัคฆ์แล้วนะ อย่าทำให้ผมเสียใจล่ะ เป็นไงดูจริงจังขึ้นมาบ้างไหมระหว่างเรา”
พยัคฆ์ซึ้งได้ไม่นานเขาก็ดึงผ้าห่มออกกะทันหัน แล้วใช้สายตาวาววับจับจ้องร่างใต้ผ้าห่มของเธอพร้อมบ่นงึมงำแต่เริ่มแตกพร่าเล็กน้อย “ผอมลงจริงๆด้วยนี่นา”
“ก็คุณใช้งานฉันหนักนี่”
พยัคฆ์ทาบตัวลงมาใกล้พร้อมกับยื่นหน้ามาพูดชิดริมปากเธอ“อืม เฉพาะเมื่อคืนนะยอมรับว่าหนัก แต่ก่อนหน้าผมไม่เคยใช้อะไรคุณเลย”
ท้ายประโยคของเขาเธอเริ
