9
1061 คำ
เข้าสู่วันที่สาม
ที่เมฆกับนวลจันทร์หายไปในน้ำตก คนของอัคราออกเดินป่าตามหาร่องรอยหรือซากศพสองคนนั้นตลอดสามวัน ไม่มีแม้แต่เศษซากชิ้นส่วนมนุษย์ คาดการณ์ว่าร่างมันอาจจะจมใต้น้ำหรือไม่ก็ถูกสัตว์ป่ากินเนื้อลากเอาร่างไร้วิญญาณของพวกมันไปกัดกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก
“นายหัว!” นายไข่ ตัวเอะอะโวยวายประจำเหมืองตาลีตาเหลือกวิ่งเข้ามา “นายหัวครับ! นายหัว! มีเรื่องแล้ว! นายหัว! นายหัว!”
“แหกปากโวยวายอะไรของมึง กูทำงาน มึงแหกตาดูบ้าง!”
“เจ็บครับผม” นายไข่ลูบก้นป้อยๆ
นายเหมืองหนุ่มไม่สงสาร มีแต่จะยกเท้าขึ้นเตะก้นคนงานซ้ำสอง อัครามีนิสัยขี้รำคาญคน เขาหันหน้ากลับมาคุมคนงานให้ซ่อมเครื่องจักรเพื่อให้การทำงานไม่ขาดช่วง
“เร่งมือซ่อมเข้าสิวะ เสียเวลาไปจะครึ่งชั่วโมงแล้ว”
“มันซ่อมไม่ได้ นายหัวต้องเรียกคนจากบริษัทเข้ามาดู!”
วิศวกรซ่อมบำรุงชาวอังกฤษพูดภาษาไทยสำเนียงแปร่งๆ พยายามติดเครื่องหลายครั้ง เครื่องจักรมูลค่ามากกว่าสิบล้านก็ไม่สามารถใช้งานได้
“เวรเอ๊ย พังเหี้ยอะไรตอนนี้!” อัคราสบถดัง
เครื่องจักรมีปัญหาชิ้นเดียวกระทบการทำงานทุกส่วน ทำให้ล่าช้า เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ อัคราผลักอกไอ้ไข่ออกไปให้พ้นทางเข้ามาช่วยคนของเขาซ่อมแซม
อัครามีผิวพรรณสีแทนเข้มน้อยกว่านายไข่ เขาเปลือยอกเหมือนกับคนงานชายเกินครึ่ง บนกายกำยำสวมแค่กางเกงยีนขายาวตัวเดียว ผิวพรรณโดยเฉพาะจากหน้าท้องขึ้นไปถึงหน้าอกเปื้อนโคลน บางส่วนแห้งจนกลายเป็นเศษดินร่วงหลุดลงมาบนพื้นเรือ
“สุดความสามารถ! มันซ่อมไม่ได้!”
ทีมวิศวกรซ่อมบำรุงชาวต่างชาติ เพื่อนทำงานและเป็นทั้งเพื่อนกินเหล้าของอัคราขึ้นเสียงหลังพยายามซ่อมต่อจากนั้นเกือบครึ่งชั่วโมงยังติดเครื่องยนต์ไม่ได้ อากาศร้อนกับความเครียดทำให้พวกเขาเหนื่อยสะสมระเบิดอารมณ์ออกมาลั่นเรือ คนงานหลายช่วงวัยเหลียวมองเป็นแถบกลัวจะมีการวางมวยกันเกิดขึ้น
“งั้นพอ พัก ไปอาบน้ำ ไปนอน ไปกินข้าว กินเหล้า ทำไรก็ไป!” อัคราไล่เสียงดัง
ทีมวิศวกรซ่อมบำรุงใจเย็นลง พวกเขาพร้อมเพรียงกันถอดเสื้อยืดดำสกปรกเอามาเช็ดเหงื่อบนผิวหน้าแดงจากการทำงาน วางมือจากการซ่อมบำรุง แยกย้ายไปพักผ่อนตามคำสั่งเจ้าของกิจการขนาดใหญ่ ที่ลงเรือมาลุยงานกับลูกน้องด้วยตัวเอง ไม่ใช่แค่สั่งๆๆ เหมือนเจ้าของคนอื่น
อัคราเรียนจบวิศกรเหมืองแร่จากมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ เขาไม่ได้เรียนด้านการซ่อมเครื่องจักร ทว่าประสบการณ์ทำงานยาวนาน เขาทำงานได้ทุกตำแหน่ง ลูกน้องชาวอังกฤษวางมือไปเขาเข้าไปยืนแทนที่ รับช่วงต่อซ่อมบำรุงเครื่องจักรไม่ให้ขาดช่วงการทำงาน มันหมายถึงเม็ดเงินลงทุนที่เขาเสียไปโดยที่ไม่ได้รับผลตอบแทนใดๆ กลับมา
การที่เรือลอยลำเหนือน้ำไม่ได้แปลว่าไม่มีค่าใช้จ่าย เขาเสียค่าน้ำมัน ค่าแรงคนงาน ค่าใช้จ่ายอื่นๆ จำนวนมาก ไอร้อนบนเรือมีสูง นอกจากจะต้องใช้ความชำนาญในการทำงาน ยังต้องเพ่งสมาธิจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ ต้องฝากชีวิตไว้บนเรือขุดแร่ลำใหญ่ที่ลอยลำเหนือแม่น้ำ
การขุดเจาะแร่จากใต้ผิวดินไม่ใช่งานง่าย ใช้เงินลงทุนมหาศาล ต้นตระกูลของอัคราได้รับสัมปทานจากรัฐบาลระยะเวลายาวนานชั่วอายุคน เพื่อไม่ให้สูญเสียเม็ดเงินที่พวกเขาลงทุนโดยเปล่าประโยชน์ จากนั้นจึงเริ่มต้นนำเรือขุดแร่มาเริ่มขุด ลักษณะของหัวเรือเป็นกระเชอเหล็กขนาดใหญ่ บนสายสะพานเหล็กตักจ้วงขุดลงไปในผืนน้ำ ขุดดินขึ้นมาเพื่อนำแร่ที่ได้มาส่งต่อไปขายเพื่อทำกำไร
รัตนชาติ อีกหนึ่งแร่สำคัญที่เหมืองใต้ดินอีกแห่งได้ขุดพบ นำมาสกัดเป็นเพชรพลอยน้ำงาม สัดส่วนของมันน้อยมาก รายได้ต่อปีไม่ได้เศษครึ่งของการขุดแร่ดีบุก เขาจึงมุ่งมั่นกับมันมากกว่า
แววตาอัคราจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ มุ่งมั่น ตั้งใจ จนวิศวกรสูงวัยสามชีวิตหยุดเดินหนีหันกลับมามองหน้ากัน ท้ายที่สุดใจอ่อน เลิกหัวเสีย กลับมาช่วยกันซ่อม สิบนาทีต่อมา เสียงเครื่องจักรดังกระหึ่ม! ที่ซ่อมไม่ได้ในตอนแรกมาจากอารมณ์ของพวกเขาที่โกรธจนลมออกหู
“เฮ้!” ชายฉกรรจ์หลายสิบชีวิตตะโกนโห่ร้องดีใจ นายไข่ คนที่คอยส่งกำลังใจอยู่ใกล้ๆ ร่วมโห่ร้องดีใจ แต่... เขาลืมรายงาน!
“นายหัว ไม่ฟังผมเลย!”
สำเนียงใต้เปล่งไปในโทนร้อนใจ
อัคราเหนื่อยจนสายตัวจะขาด พวกฝรั่งทำงานสิบสองชั่วโมงไม่พัก แต่เขา ยังไม่ได้พักตั้งแต่เมื่อวานสภาพเน่ามากกว่า
รำคาญความลีลาท่ามากของไอ้ไข่จนต้องกลอกสายตาดุดันไปข่มขวัญมัน ก้าวถอยพาร่างกายอ่อนล้าโทรมเหงื่อจนเหม็นเปรี้ยวมานั่งบนเก้าอี้ไม้ ฟังเสียงเครื่องจักร เครื่องยนต์ สารพัดเครื่องที่ดังจนหนวกหู
เปิดถังสี่เหลี่ยมคีบคอขวดน้ำเปล่าโยนไปให้ทีมซ่อมบำรุง ก่อนขวดที่สี่เขาจะบิดฝา และยกขึ้นมากระดกดื่มรวดเดียวเกินครึ่งขวด
“นายหัว!” นายไข่ร้อนรน
“ฟังผมครับ ฟังผม”
“เรียกกูอีกคำเดียว กูจับมึงโยนลงน้ำให้เป็นอาหารปลาแน่ไอ้ไข่!”
ความโหดเหี้ยมทารุณของนายหัวอัคราแห่งเหมืองเถื่อน นายไข่เหรอจะกล้ามีเรื่อง รีบรายงานอย่างไว
“ตาดำมันซุ่มซ่าม ไม่ระวัง ไปยืนหลังรถขุดแร่เล็กเครื่องสองตัน ไอ้หนุ่มมันขับ มันไม่เห็น ถอยหลังไปเหยียบเท้า เท้าเละเกือบขาดออกจากกัน เลือดงี้ สาดนองเต็มหน้าดิน”
เวรเอ๊ย อึกอักจนเขาเข้าใจผิดคิดว่าตามเจอศพไอ้พวกนั้น!
อัคราขมวดคิ้ว มันน่าเตะผ่าหมาก ให้ไข่สองลูกของมันแตกเป็นลูกบอลไม่มีลม!
“พวกมึงไม่ช่วยกันดูวะ รู้ว่าตาดำมันแก่จนหูเริ่มหนวก!”
- ผู้เขียน
