“พวกมึงไม่ช่วยกันดูวะ รู้ว่าตาดำมันแก่จนหูเริ่มหนวก!”
อัคราหงุดหงิด
ตาดำ ชายวัยเจ็ดสิบปีทำงานในเหมืองแร่มาตั้งแต่รุ่นปู่ รุ่นพ่อ มาถึงรุ่นเขา อายุมากขึ้นย้ายจากการทำงานบนเรือไปขนย้ายแร่บนฝั่ง ช่วยคุมคนงาน ดูแลความเรียบร้อยตามประสบการณ์ที่มีมาก
ตาดำแกเป็นคนปากมาก ปากไว ขี้บ่น แกยอมเขาแค่คนเดียว แต่กับคนอื่นแกจู้จี้จุกจิก อัคราได้ยินตาดำทะเลาะกับคนงานที่ชื่อหนุ่มหลายครั้ง เพราะช่วงวัยสองคนต่างกันมากแต่ต้องทำงานด้วยกันเจอหน้ากันทุกวัน สะสมนานวันอาจเกิดความรำคาญในตัวชายหนุ่ม
อุบัติเหตุที่เกิดจะมาจากความไม่ตั้งใจจริงๆ หรือตั้งใจโดยแอบอ้างว่าไม่ตั้งใจล้วนเป็นไปได้
“ดูไม่ทัน รู้อีกที เสียงตาดำมันตะโกนให้คนมาช่วยครับนายหัว”
“เออ!” อัคราเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด
“ตอนนี้ตาดำแกอยู่ไหน”
“โรงพยาบาลในตัวอำเภอครับ พวกคนงานพาไปส่งหาหมอ”
“รู้แล้ว กูจะเข้าฝั่งไปดูแก ลุงพร้าว! สั่งคนงานเปลี่ยนกะไป
