EP 8. หกเดือนที่แล้ว
1064 คำ
EP 8. หกเดือนที่แล้ว
“ทำไมคุณแม่คุณอเล็กซานโดรถึงทำแบบนั้น พี่ไม่เข้าใจ ในเมื่อเธอคือภรรยาของลูกชายท่าน” ดารินทร์อดไม่ได้ที่จะทักท้วงออกไปด้วยความแปลกใจ
“ก็เพราะว่าคุณแม่ของคุณอเล็กไม่ได้อยากได้อินเป็นลูกสะใภ้น่ะสิคะ ท่านอยากได้ยายกษิรา ลูกสาวเพื่อนสนิทมาเป็นสะใภ้ หมายมั่นปั้นมือจับคู่กันมาตั้งแต่เด็กๆ แต่คุณอเล็กไม่เหลียวแลเพราะรักอินค่ะ สองคนนั้นเลยเกลียดอินเข้าไส้ ทุกวันนี้ยายกษิราก็ยังวนเวียนอยู่รอบตัวคุณอเล็ก แกล้งทำเป็นเพื่อนสนิท แท้ที่จริงแล้วมันจ้องจะแย่งคุณอเล็กไปจากอินตลอดเวลา เห็นมั้ยคะพี่ดาว่าทุกคนที่นั่นร้ายกาจกับอินขนาดไหน” อินตราฟุบหน้าลงกับฝ่ามือ สะอึกสะอื้นร้องไห้อย่างเจ็บช้ำน้ำใจ
ดารินทร์ได้ฟังดังนั้นก็ถึงกับหนักใจแทนน้องสาว เธอเคยได้ยินเรื่องราวแม่ผัวกับลูกสะใภ้ไม่ลงรอยกันมาบ้าง แต่ก็ไม่คิดว่าเรื่องราวสุดคลาสสิกของสังคมไทยจะมาเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว ยิ่งผู้หญิงอย่างอินตราด้วยแล้ว ทั้งสวย มีเสน่ห์ พกพาความมั่นใจเต็มพิกัด แต่กลับร้องไห้ฟูมฟายเช่นนี้เห็นทีจะไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เสียแล้ว
“พี่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอินยังไง เพราะมันเป็นเรื่องภายในครอบครัว”
“ได้สิคะพี่ดา คนที่จะช่วยอินได้มีเพียงพี่ดาคนเดียวเท่านั้นค่ะ” อินตรากุมมือของดารินทร์ไว้อย่างมีความหวัง
“พี่น่ะเหรอ” ดารินทร์ทำหน้าเหลอหลาชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ด้วยไม่เข้าใจว่าเธอจะสามารถช่วยอินตราได้อย่างไร
“ใช่ค่ะ พี่ดาอุ้มบุญให้อินนะคะ อินขอร้อง ร่างกายอินไม่แข็งแรงไม่สามารถมีลูกได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะคนที่ดูแลเรื่องนี้คือพี่หมอไกร เขาจะดูแลพี่และลูกในท้องเป็นอย่างดี”
“แต่ว่าพี่ยังไม่เคยมีแฟน แล้วจะให้พี่อุ้มท้องยังไง” ดารินทร์ตกใจไม่น้อย ไม่คิดฝันว่าเธอจะต้องมาอุ้มท้องให้น้องสาวต่างสายเลือด มันเป็นเรื่องใหญ่เกินไปสำหรับเธอ
“ไม่ต้องห่วงนะคะพี่ดา คุณอเล็กรวยมากพี่ดาเรียกมาได้เลยว่าอยากได้เงินเท่าไหร่ เรายอมจ่ายให้ไม่อั้นค่ะ” อินตราแอบอ้างด้วยรู้ว่าดารินทร์ไม่มีทางเรียกร้องเงินจากเธออย่างแน่นอน
เธอจะแกล้งท้องไปพร้อมๆ กับดารินทร์ ช่วงสี่เดือนแรกท้องยังไม่ใหญ่นักเธอยังพอเล่นละครไหว แต่ถ้าท้องใหญ่มากกว่านี้เธอคงต้องใส่ท้องปลอมอำพราง แล้วหาทางย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านมารดาเพื่อเตรียมคลอด
ถ้าเธอไม่เป็นหมัน เธอคงไม่ต้องสร้างเรื่องให้มันยุ่งยากวุ่นวายขนาดนี้ แต่เพราะเธอเป็นหมันเธอจึงต้องแกล้งบอกว่าเธอมีบุตรยาก หลอกให้อเล็กซานโดรมาทำกิฟต์แต่แท้จริงแล้วก็เพื่อจะเก็บน้ำเชื้อเอาไว้อุ้มบุญ เธอมั่นใจว่าจะสามารถตบตาอเล็กซานโดรได้เพราะเขาค่อนข้างงานยุ่งและเดินทางไปต่างประเทศครั้งละหลายๆ วัน
“พี่ไม่ได้อยากได้เงิน แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับพี่ ขอพี่คิดดูก่อนได้มั้ย”
“อินทราบค่ะว่าขอพี่ดามากเกินไป ทั้งที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาอินทำตัวไม่น่ารักกับพี่ดาเอาไว้มาก แต่อินก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะว่าเพราะอะไร ยามมีปัญหาอินถึงคิดถึงพี่ดาเป็นคนแรก ทั้งที่อินจะเอาเงินไปจ้างใครที่ไหนมาอุ้มท้องลูกของอินก็ได้ แต่อินก็ไม่ทำ นั่นอาจเป็นเพราะว่าอินเพิ่งรู้ตัวว่าพี่ดาสำคัญสำหรับอิน ฉะนั้นลูกที่อินรักจะต้องเกิดจากผู้หญิงที่ดีพร้อมอย่างพี่ดาเท่านั้น”
อินตราก้มหน้านิ่งใช้หลังมือเช็ดหยาดน้ำตา แสร้งโกหกเพื่อให้ ดารินทร์ยอมอุ้มบุญให้เธอ ส่วนสาเหตุที่เลือกดารินทร์น่ะหรือ ก็เพราะว่าอินตรามั่นใจว่าผู้หญิงโง่ๆ ซื่อๆ อย่างพี่สาวต่างสายเลือดของเธอจะเก็บความลับได้อย่างมิดชิด และเธอก็ไม่ต้องเสียเงินสักบาทอีกด้วย คุ้มจะตายไป
“อาจเป็นเพราะความผูกพัน โตด้วยกันมาจะว่าไม่ใช่พี่น้องก็เหมือนพี่น้อง ไม่แปลกหรอกลูกที่หนูจะคิดถึงหนูดา” พิมลพรรณเอ่ยเสริมแล้วสบตากับบุตรสาว อมยิ้มเมื่อเห็นท่าทางลังเลของดารินทร์
“ดาขอตัวนะคะ ขอเวลาดาคิดทบทวนสักหน่อย” ดารินทร์ยืนขึ้น สับสนเกินกว่าจะคิดหรือตัดสินใจเรื่องใหญ่ได้ในตอนนี้
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ดา อินเข้าใจ ไม่ว่าอย่างไรอินก็จะรอคำตอบจากพี่นะคะ”
ดารินทร์นอนพลิกตัวอยู่บนที่นอนด้วยความกลัดกลุ้ม กว่าสองชั่วโมงที่เธอเอาแต่นอนลืมตามองฝ้าเพดานอย่างครุ่นคิด เธอสงสาร อินตรา แต่เธอก็สงสารตัวเองเช่นกัน เพราะไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีโอกาสได้ใช้ชีวิตหวือหวาแบบหญิงสาวทั่วไป ชีวิตเธอมีแต่งานกลับมาก็ทำงานบ้านทำอาหารให้แม่กับน้องสาวรับประทาน ช่างเป็น 27 ปีที่แสนเบื่อหน่ายเหลือเกิน
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ดารินทร์เดินไปเปิดประตู เมื่อเห็นว่าเป็นมารดาเลี้ยงเธอก็เบี่ยงตัวให้พิมลพรรณเดินเข้ามา หญิงสาวรู้ดีว่าหญิงสูงวัยมาที่ห้องเธอทำไม
“เป็นยังไงบ้างดา คิดดูให้ดีนะ อินไม่มีใครนอกจากดากับแม่ เรามีกันอยู่แค่สามคนเท่านั้น” พิมลพรรณนับรวมลูกเลี้ยงเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว แม้ว่าที่ผ่านมาจะทำกับดารินทร์ราวกับคนรับใช้ก็ตาม
“ดากลัวค่ะ กลัวการอุ้มท้อง” หญิงสาวพูดออกไปอย่างที่ใจคิด ถ้าเธอแต่งงานมีครอบครัวแล้ว เธอคงรับปากอย่างไม่ลังเล แต่นี่เธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์แค่จูบหรือแตะเนื้อต้องตัวกับผู้ชายเกินกว่าคำว่าเพื่อนยังไม่เคย
- ผู้เขียน
