เขากำลังฝัน.. ฝันร้ายในรอบหลายปี เป็นฝันร้ายที่ต่างจากคืนก่อนๆ
ตอนนี้ค่ำคืนนั้นมืดสนิท ทั้งฝนและฟ้าต่างไม่เป็นใจ สายน้ำโหมกระหน่ำจากฟ้าสู่เบื่องล่างบดบังทิวทัศน์เบื้องหน้าพร่ามัว เสียงท่านพ่อและท่านแม่กล่าวอำลา ทิ้งเขาไว้เบื้องหลังไม่มีวันหวนกลับ ทว่าในความฝันนั้นเขากลับเห็นใครคนหนึ่งเพิ่มเข้ามา
'ท่านพี่เฟยหยางเจ้าคะ'
หญิงสาวเรียกชื่อของเขาและกำลังวิ่งตรงเข้ามา สองมืออ้าออกกว้างเพื่อรอการกอดตอบจากเขา แต่เขากลับคิดผิดถนัด หญิงสาวที่คิดว่าตั้งใจจะเข้ามาสวมกอดในตอนแรก ยามนี้นางกลับกระโดดตัวขึ้นจากพื้นสูงเหนือศีรษะเขา..
นางกระโดดขึ้นโดยใช้ขาเรียวเล็กที่ดูอย่างไรก็ไม่น่าจะกระโดดได้สูงถึงเพียงนั้น ระยะห่างระหว่างเขาและนางมากกว่าสิบช่วงแขน
'!!'
สิ่งที่ทำให้เขาต้องตกใจจนถึงกับร้องออกมานั่นคือ ตัวของนางกำลังลอยเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเข่าข้างหนึ่งที่กระแทกเข้าหน้าเขาอย่างจัง!
“เฮ้ย
