“ฮึก จะขู่จะฆ่าแกงกันอีกหรือเจ้าคะ”
คนเจ้าน้ำตาและขี้หวาดกลัวเช่นนางเอ่ยดักถาม คราบน้ำตาชื้นละบนใบหน้างาม นางที่อ่านนิยายเรื่องทาสรักราชันมา รู้ดีว่าลึกๆ แล้วเฉินเฟยหยางเป็นคนโหดร้ายและเย็นชา จะเอาอกเอกใจดั่งชายหนุ่มดอกไม้ก็เอาตอนที่หลงรักแม่นางเอก ทว่าผ่านมาก็สักพักแล้วทั้งคู่ยังไม่ต้องตาต้องใจกันอีกหรือ นั่นนางเอกเชียวนะ จะอุ้มนางร้ายเช่นนางหอบหนีแม่นางเอกมาเช่นนั้นไม่ได้!!
คนหมดสภาพห้อยตัวต่องแต่งขยับไปขวาทีซ้ายทีตามจังหวะก้าวเดินของคนตัวสูง
คิ้วดั่งคมดาบเลิกขึ้นสูงกับคำถามของนาง ซึ่งเป็นคำถามที่เขาเคยถามตัวเองเช่นกัน แต่ในตอนนี้เขาได้คำตอบแล้วว่า ..ควรเก็บนางไว้ดูเล่นดีกว่าฆ่านางให้เสียดายของ
“เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนโหดร้ายถึงเพียงนั้นเลยรึ”
“ใช่เจ้าค่ะ!”
“หึ”
มุมปากยกยิ้ม คนตัวเล็กตอบกลับแทบจะในทันทีที่สิ้นประโยคคำถามของเขา ดูท่านางจะช่างสังเกตและใช้ความคิดอยู่บ้าง ไม่ถึงกับไร
