บทที่ 17 แรงคิดถึง 2

942 คำ

“อึก หนักค่ะ” เธอยกมือดันไหล่กว้างของเขา ตัวเธอกับตัวเขานั้นต่างกันมาก แต่เขากลับทิ้งน้ำหนักลงมา “...คิดถึงครับ” เขากดจูบลงหนัก ๆ ที่แก้มเล็ก ก่อนจะหยัดกายขึ้น ชายหนุ่มค่อย ๆ ดึงแก่นกายอุ่นร้อนของตนออก น้ำรักที่ไหลออกมานั้นทำให้เขาใช้นิ้วเกลี่ยเข้าไปเหมือนเดิม “อย่าเล่นสิ...เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว” ชายหนุ่มมองคนอ่อนเพลียด้วยสายตาเอ็นดู “ขยับออกด้วยค่ะ...ฉันจะทำกับข้าว” ...พายุขยับตัวออกตามความต้องการของคนตัวเล็ก ร่างบางขาวผ่องตอนนี้กำลังแดงดั่งเด็กทารกแรกเกิด เธออ่อนแรงดูอิดโรยเป็นอย่างมาก ชายหนุ่มเลยแต่งตัวให้เธอแทน ร่างบางถูกจับใส่เสื้อผ้าราวกับตุ๊กตาบาร์บี้ “วันนี้ทำแกงส้มนะคะ ฉันยังไม่เคยทำเลย” “ทำมาเถอะ พี่กินได้หมด” แพตตี้ส่ายหน้าให้กับคำตอบของเขา เธออยากทำสุดฝีมือ “ลองทำก่อนนะ อ้อ...นาฬิกาเสียด้วย” เธอชี้นิ้วไปที่นาฬิกาติดฝาผนัง พายุก้มมองนาฬิกาบนข้อมือก่อนจะพยักหน้าเข้าใจ “แ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม