14
“ฟ้าเป็นอะไร ทำไมร้องไห้แบบนี้ อาพูดอะไรผิดไปเหรอ”
จักรินทร์ดันร่างเล็กให้ออกห่างตน มองดวงหน้าอาบไปด้วยน้ำตาด้วยความงวยงงและไม่เข้าใจ รวมทั้งตกใจ
อิงฟ้าใช้มือปาดน้ำตาทิ้ง สูดน้ำมูกที่กำลังจะไหลให้เข้าไปในจมูก กลืนก้อนสะอื้นลงคอ ยิ้มให้ชายตรงหน้า
“ฟ้า...ฟ้ามะ...ไม่ได้เป็นอะไรคะ...ฟ้าแค่ดี...ดีใจที่อาดินรักฟ้า”
อิงฟ้าตอบเสียงกระท่อนกระแท่น มือเล็กปาดน้ำตาทิ้งราวกับเป็นเด็ก
“โธ่...ฟ้าทำเอาอาตกใจหมดเลย” เขาถึงกับโล่งอก “แล้วฟ้าล่ะ รักอาไหม”
คนถามกลั้นใจถาม เพราะเขาไม่แน่ใจว่า เธอจะมีความรู้สึกเหมือนกับเขาหรือไม่ อิงฟ้ายิ้มก่อนจะเปิดปากตอบ
“รักค่ะ ฟ้ารักอาดินมาตั้งนานแล้ว”
คราวนี้หัวใจของจักรินทร์เต้นแรงบ้าง เบิกบาน สดใสประหนึ่งดอกไม้ได้รับแสงแรกของวัน เขาเคยถูกบอกรักจากสตรีมาแล้วหลายคน แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้จักรินทร์รู้สึกเช่นนี้ เขามีความสุขกับคำว่า “ฟ้ารักอาดิน” เหลือเก
