13
“มันเป็นความรู้สึกที่พุ่งใส่ใจไม่รู้ตัว ฉันไม่รู้ว่ารักฟ้าเมื่อไหร่ ตอนไหน มารู้ตัวอีกทีก็รักหมดใจ”
ด้วยความสนิทสนมกันมานานสิบกว่าปี จักรินทร์จึงตอบคำถามเพื่อนตามความรู้สึกของตน ไม่มีบิดบัง
“แล้วฟ้ารู้ความรู้สึกของนายหรือเปล่า” รณฤทธิ์เป็นฝ่ายถาม
“ไม่รู้หรอก เพราะฉันไม่เคยบอก ฉันแค่แสดงออกกับฟ้าเท่านั้น”
“ฉันว่านายควรจะบอกนะ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม อย่าเก็บมันไว้คนเดียว แบ่งปันความสวยงามให้ฟ้าบ้าง ก่อนที่ฟ้าจะคิดเองเออเองว่า นายยังรักหลันอยู่ อีกอย่างฉันสงสารฟ้า ไม่อยากให้ฟ้าคิดว่า เป็นแค่นางบำเรอของนาย” ธัชพงษ์ให้ข้อคิดกับจักรินทร์ด้วยความปรารถนาดี
“ฉันก็อยากบอก แต่ฉันกลัวว่าฟ้าจะไม่รักฉัน” นายหัวหนุ่มกล่าวในเรื่องที่ตนเป็นกังวล
“ไม่ลองแล้วจะรู้เหรอวะ แต่เท่าที่ฉันมองสายตาของฟ้าตอนที่มองนาย ฉันว่าฟ้ารักแกนะ อาจจะไม่กล้าบอกนายเหมือนที่นายไม่กล้าบอกฟ้าก็ได้” ธัชพงษ์มองคนเก่ง แล้ว
