บทที่ 13

1323 คำ

เมื่อมาถึงหน้าห้อง ภัควัตถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป โดยไม่เคาะ และคิดว่าริตาคงเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในห้อง แต่เมื่อเข้าไปในห้องแล้วกลับไม่เห็นแม้แต่เงาของร่างบางที่เขากกกอดมาทั้งคืนเลย แต่ก็ความสงสัยก็หายไป เมื่อได้ยินเสียงเปิดฝักบัวในห้องน้ำ ชายหนุ่มเดินไปหยิบเสื้อคลุมที่เตียงมาใส่แล้วเดินมุ่งหน้าไปทางห้องน้ำ ประตูก็ไม่รู้จักล็อก เขาคิดในใจเมื่อเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เขาเห็นก็ทำให้เขาอยากเข้าไปจับร่างบางเขย่าให้หัวสั่นหัวคลอนนัก ระยำแท้ๆ แม่ตัวดีนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ใต้ม่านน้ำที่ไหลจากฝักบัว เสื้อคลุมที่สวมมาจากห้องเขายังไม่ถอดออกเลย “เธอทำบ้าอะไรห๊า” เขาโวยวายอย่างไม่พอใจ ถ้าเกิดไม่เข้ามาเป็นวันๆ ริตาคงร้องไห้อยู่อย่างนี้ทั้งวันเป็นแน่ หญิงสาวสะดุ้งตกใจ จนลืมว่าตัวเองเสียใจอยู่ เพราะสนใจคนที่เข้ามาใหม่มากกว่า เขาเข้ามาทำไมกัน นี่เขาจะปล่อยให้คนอื่นดูถูกเธอไปถึงไหน เรื่องร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม