ไดม่อนนั่งเรียนจนถึงเวลาพักเที่ยงก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องพร้อมกับเจได
“เจ วันนี้กูไม่ไปกินข้าวด้วยนะ”
“มึงจะไปไหน”
เจไดเอ่ยถามไดม่อนด้วยความอยากรู้
“ไปหาเมีย”
“ห๊ะ! เดี๋ยวนะ นี่มึงเจอเธอแล้วหรอ
เจไดเอ่ยถามไดม่อนด้วยความตกใจเพราะไดม่อนเคยเล่าให้ฟังว่ากำลังตามหาผู้หญิงที่ตัวเองรักมาตั้งแต่เด็กอยู่
“อืม เจอแล้ว กูไปก่อนนะ”
ไดม่อนตอบกลับเจไดด้วยรอยยิ้มแล้วเดินแยกไปทางห้องสมุดทันที ส่วนเจไดก็ได้แต่กระตุกยิ้มรู้สึกดีใจกับเพื่อนที่หาคนรักเจอสักที เมื่อไดม่อนเดินแยกไปแล้วเจไดก็ออกไปกินข้าวร้านประจำที่หน้ามหาลัยทันที ทางด้านไดม่อนเมื่อเดินเข้ามาในห้องสมุดแล้วก็ต้องหยุดชะงักมองไปยังเบสที่เรียนวิศวะโยธาปีเดียวกันกับเขากำลังยืนคุยกับโรสอย่างไม่พอใจ ไดม่อนเดินไปยืนบังอยู่ล็อกหนังสือใกล้ๆ เพราะอยากรู้ว่าเธอคุยอะไรกับเบส
“คุณคะ ถ้าไม่ได้ตั้งใจจะมาอ่านหนังสือก็ช่วยออกไปก่อนได้มั้ยคะ คุณมาเดินตามดู
