เช้าวันต่อมาโรสตื่นมาแต่เช้าเพื่อทำอาหารไว้ให้ยายอีกส่วนหนึ่งเธอก็ทำห่อไปเป็นอาหารเที่ยงตัวเองเพราะอยากประหยัดเงิน เมื่อทำอาหารเสร็จแล้วโรสก็อาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมไปทำงานที่ห้องสมุดของมหาลัย
“หนูไปก่อนนะคะยาย ฟอดด”
โรสเดินไปบอกยายบัวด้วยรอยยิ้มแล้วหอมแก้มท่านหนึ่งครั้งเหมือนทุกครั้งที่เธอทำจนยายบัวได้แต่ยิ้มกว้างให้หลานสาวตัวเอง
“จ้ะลูก ตั้งใจทำงานนะ”
“ค่า”
เมื่อลายายเสร็จแล้วโรสก็เดินออกจากห้องเพื่อไปรอขึ้นรถเมย์ไปทำงาน พอเธอเดินมาถึงหน้าซอยสลัมของตัวเองก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นไดม่อนยืนพิงรถสปอร์ตหรูเหมือนกับกำลังรอใครอยู่ โรสจึงตัดสินใจเดินไปถามเขาทันที
“คุณไดม่อนมาทำอะไรแต่เช้าคะ นะ…หน้าคุณไปโดนอะไรมา”
โรสเอ่ยถามไดม่อนด้วยความตกใจรีบเดินไปดูหน้าเขาใกล้ๆ ทันที จนไดม่อนได้แต่ยิ้มกว้างเมื่อเห็นเธอเดินมาใกล้ตัวเอง
“ม่อนมารับโรสไปมหาลัยไงครับ”
ไดม่อนตอบกลับโรสด้วยรอยยิ้ม
“แล้วหน้
