“กวางบอกผมว่าถ้าผมเรียนจบผมจะรู้เอง แม่ปิดบังอะไรบอกผมมาเลยดีกว่า” ผมพยายามทำใจให้เย็นลงแล้วถามคำถามใหม่กับคนเป็นแม่
“คิดว่าเรื่องอะไรซะอีก” แม่ของผมถอนหายใจอย่างโล่งอกพร้อมพูดขึ้นอีกครั้ง
“แล้วเรื่องอะไรครับ” ผมถามขึ้นต่อทันที
“งานแต่งของเรย์กับหนูกวางไง” แม่ตอบกลับมาทันทีเมื่อผมพูดจบ
“อะไรนะครับแม่” แน่นอนว่าผมถามขึ้นอีกครั้งเพราะผมแทบจะไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
“แม่บอกว่า งานแต่งลูกกับหนูกวางไง” ปลายสายพูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงสบายใจ ผิดกลับผมที่ตอนนี้รู้สึกร้อนรน
“ผมกับกวางไม่ได้รักกันนะครับแม่” แบบนี้มันเรียกว่าการคลุมถุงชน สมัยนี้มันสมัยไหนแล้ว มันไม่ควรมีเรื่องแบบนี้แล้ว
“ใครบอกล่ะ หนูกวางเขารักเขาชอบเรย์มากเลยนะ” แน่นอนว่าจากการกระทำแปลกๆของเธอเมื่อกี้ ผมก็พอจะดูออก
“แต่ผมไม่ได้รักกวางแม่ก็รู้” ให้ตายยังไงผมก็ไม่แต่งและคนเดียวที่ผมจะแต่งงานก็คงเป็นคนนอนหลับอยู่ห้องเท่
