“ใครบอกกูเครียด! กูไม่ได้เครียดแต่กูแค่ไม่ชอบให้เวลลากอีหน้าไหนมานั่งข้าง ๆ ก็แค่นั้น แล้วพวกมึงก็ฟังไว้นะ ขนาดอีฝ้ายที่อยู่กับเวลมาตั้งนานจนมีลูกกูยังไม่ให้ค่ากับอีแค่ผู้หญิงบ้าน ๆ อย่างอีที่เวลควงมาวันนี้กูไม่มีทางให้ราคาหรอก สภาพแบบนั้น...กูใช้ตีนเขี่ยเบา ๆ มันก็ปลิวแล้วป้ะ”
“...” จุก
ฉันมีแต่คำว่าจุก ฉันชอบเดียร์น่ามาก ๆ เลยนะคะ ตามเชียร์ตั้งแต่เข้ากองประกวดวันแรกแต่ไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ ไม่มีใครสนใจเลยนอกจากแฟนคลับกลุ่มเล็ก ๆ ที่คอยซัพพอร์ตซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีฉันด้วยที่ต่อให้จะไม่เคยตามไปถึงกองเพราะตัวเองก็ไม่สะดวกแต่ฉันก็มีโอกาสช่วยแฟนคลับคนอื่นในการทำอะไรเบื้องหลังหลายอย่างให้เธอมีกำลัใจ มีแรงสู้จนวันหนึ่งเธอกลายเป็นม้ามืดแล้วก็ชนะการประกวด
ฉันโคตรชอบความสวย ความเป็นคนยิ้มเก่ง ยิ้มตลอดเวลาแล้วก็มี Mindset ที่ดีมาก ๆ แต่วันนี้สิ่งที่ฉันได้ยินมันต่างจากเวลาที่เห็นเธออยู่ต่อหน้าผู้คน
