bc

Mr. Coldman

book_age18+
745
ติดตาม
4.0K
อ่าน
love-triangle
วันไนท์สแตนด์
จบสุข
เพลย์บอย
เย่อหยิ่ง
หวาน
ชายจีบหญิง
วิทยาลัย
มัธยมปลาย
addiction
like
intro-logo
คำนิยม

“เฮ๊ย! พี่จะทำอะไรเนี่ย!” ฉันร้องโวยวายทันทีเพราะพูดจบเขาก็จับมือฉันแล้วดึงให้เดินตามทันที ถามเสียงดังเลยนะแต่เขาไม่ตอบ!

อะไรของไอ้พี่คนนี้วะ! พูดเองเออเองไปหมดเลย! ที่สำคัญทำตัวไม่น่าไว้ใจอีกต่างหาก!

“พี่! ปล่อย! ปล่อยสิ!”

กริ๊ก!

ผลัก!

“โอ๊ย! ทำบ้าอะไรเนี่ย!” ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ฉันถูกเขาดึงให้เดินตามได้แค่ไม่กี่ก้าวเขาก็เปิดประตูซุปเปอร์คาร์ที่ฉันไม่แน่ใจยี่ห้อแต่รู้แค่มันคือซุปเปอร์คาร์สีดำสนิทจากนั้นเขาก็ยัดฉันเข้าไปจากฝั่งคนขับ!

มันไม่ใช่แค่ยัดฉันเข้ามาฝั่งคนขับนะแต่เขาเบียดตัวเข้ามาด้วยฉันเลยต้องรีบปีนไปด้านข้างคนขับแบบทุลักทุเลให้เร็วที่สุด!

ปัง!

เขาปิดประตูรถแล้วพร้อมกับมือฉันที่พยายามจะเปิดประตูเพื่อหนีออกไป มันน่ากลัวเกินไป สิ่งที่เขาทำมันโคตรน่ากลัว!

กึก!

มันเปิดไม่ได้! ทำไมมันเปิดไม่ได้ล่ะ! แล้วนี่มันปลดล็อคตรงไหนวะ! ชาตินี้ทั้งชาติอย่าว่าแต่นั่งเลยแค่เดินเฉียดใกล้ ๆ ก็ยังไม่เคยชาตินี้ทั้งชาติเคยนั่งแต่รถญี่ปุ่นก็เลยไม่สามารถรู้ว่ามันปลดล็อกยังไง! T^T

“ปลดล็อคเดี๋ยวนี้เลยนะพี่!” ฉันหันไปตะโกนบอกเขาเสียงดังแต่เขากลับสตาร์ทรถหน้านิ่ง

“คาดเข็มขัดถ้าไม่อยากหัวทิ่ม”

“บอกให้ปลด...”

บรื๊น!!!

“ว้าย!!!” จะตะโกนบอกเขาแต่เสียงรถของเขาดังสนั่นและมันมาพร้อมกับการออกตัวที่ไม่อ่อนโยนเลยสักนิด ไม่ใช่แค่หัวด้วยที่ทิ่มแต่ตัวฉันถูกแรงกระชากของรถทำให้กระแทกไปที่คอนโซนทั้งตัว

ปัก!

“โอ๊ย!” เจ็บ! มันเจ็บมาก ๆ

“ก็บอกแล้วไง” เสียงเขาพูดออกมาสั้น ๆ ติดดุด้วยแต่ตอนนี้ฉันไม่ควรกลัวเจ็บเท่ากับกลัวเขาพาไปทำมิดีมิร้ายหรอกนะ คนหล่อไม่ได้นิสัยดีมีความเป็นสภาพบุรุษทุกคนนะขมิ้น

ฉันมองเสี้ยวหน้าด้านข้างของเขาที่ดูนิ่งเย็นชา เป็นความเย็นชาแบบที่ฉันชอบ ฉันชอบผู้ชายลุคเย็นชาเพราะดูมีเสน่ห์น่าค้นหาดีแต่เวลานี้ฉันกลับเริ่มกลัว ไม่รู้ว่าตัวเองจะถูกพาไปไหน เราไม่รู้จักกันเลย เขาเป็นใครก็ไม่รู้ รู้แค่สองอย่าง หนึ่งเขาชื่อแม็คเวล และสอง...เขาหล่อมาก

หยุด! หยุดเรื่องหล่อเอาไว้เดี๋ยวนี้ขมิ้น หล่อให้ตายก็พาแกไปตายได้เช่นกันจำไว้!

พอคิดเรื่องตายขึ้นมาฉันก็เริ่มน้ำตาคลอ เบียดตัวไปหาประตูเพื่อให้ห่างจากเขาให้ได้มากที่สุดจากนั้นก็เริ่มขยับปากช้า ๆ

“...พี่จะพาหนูไปไหน อย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนู...หนูมีผัวแล้ว” ฉันบอกเขาเสียงสั่น ผู้ชายหล่อเกินมาตรฐานแบบนี้คงไม่อยากกินผู้หญิงที่มีผัวแล้วหรอก พอบอกออกไปเขาก็หันมานิดหน่อยแล้วมองด้วยหางตาทันที

...น่าจะได้ผลนะคะ

“มีผัวแล้ว?” นั่นไง! ได้ผลแน่ ๆ

“ค่ะ หนูมีผัวแล้ว ผัวสองลูกสามหลานอีกห้า พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ เครื่องหนูไม่ฟิตแล้วล่ะอย่าทำอะไรหนูเลย เอาหนูไปปล่อยที่เดิมแล้วควงคนอื่นกลับดีกว่า”

“ผัวสองลูกสามเลยเหรอ?”

“...ค่ะ” อายนะ แต่ต้องบอกว่ามีเยอะ ๆ พี่เขาจะได้รังเกียจที่ต้องกินเมียผู้ชายคนอื่นถึงสองคนไง ฉันพยักหน้ารับแล้วจ้องเขาไม่ละสายตาไปไหน ใช้สายตามองเพื่อให้เขามั่นใจว่าฉันไม่ได้โกหก เขาได้ยินคำตอบก็หันมามองฉันอีกครั้ง คราวนี้หันมามองตรง ๆ เต็มหน้าเลย รังเกียจแล้วสินะ โอเคสำเร็จ จอดรถเลยพี่ปล่อยลงตรงนี้หนูก็ไม่เกี่ยง ขอแค่หนูรอดก็พอจะปล่อยตรงไหนหนูก็โอเคทั้งนั้น

“หนูมีผัวสองคน ฟังดูแปลก ๆ ใช่ไหมคะ แต่ผัวหนูสองคนเข้ากันดีค่ะพี่ เขาเข้าใจกันดีแต่ถ้าพี่ทำอะไรหนูเขาคงไม่แฮปปี้แล้วก็คงตามล้างแค้นแน่ ๆ” ฉันรีบอธิบายเพิ่มเติมให้เขาเข้าใจว่ามีผัวแล้วสองแต่ผัวไม่ได้อยากให้มีผัวเพิ่ม พอพูดเขาก็ยิ่งมองหน้า อึ้งล่ะสิ ขอโทษนะคะสุดหล่อแต่ถ้าพี่เริ่มต้นความสัมพันธ์ได้ดีกว่านี้คงไม่เป็นแบบนี้หรอก

“...ปัญญาอ่อน”

“คะ?” ปัญญาอ่อนเหรอ? เขาด่าฉันทำไมเหรอ? ฉันแค่บอกว่ามีผัวสองกับลูกอีกสามเองนะ

“ปัญญาอ่อนไง...สั่นขนาดนี้คิดว่าฉันดูไม่ออกรึไงว่าเธอโกหก”

“เอ่อ...”

“เลิกพูดมากแล้วคาดเข็มขัดบอกไม่ทำอะไรก็คือไม่ทำอะไร จะพาไปส่ง” เขาดูรำคาญที่ต้องพูดซ้ำนะคะ ดูจากสายตาก็น่าจะใช่ว่ารำคาญชัวร์ ๆ

“จะไม่ทำอะไรหนูจริง ๆ ใชไหมคะ”

“หรืออยากให้ทำ?”

“มะ ไม่ค่ะ ไม่อยากค่ะ พี่อย่าเพิ่งรำคาญได้ไหมหนูกับพี่ไม่รู้จักกันอยู่ดี ๆ พี่ดึงหนูออกมาจากผับแล้วบอกจะไปส่งหนูก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา”

“อืม ฉันรู้ ถ้ากลัวก็บอกทางกลับบ้านเธอมา ถึงบ้านจะได้เลิกกลัว”

“...พาไปส่งที่ผับได้ไหมคะ หนูห่วงพี่รหัสหนู”

“เขาไปกับผัวเขาแล้วไม่ต้องห่วงหรอก”

“พี่สาวหนูไม่มีผัวค่ะ” ไม่มีจริง ๆ รู้จักกันตั้งแต่ปีหนึ่งจนอยู่ปีสองกำลังจะขึ้นปีสามก็ไม่เคยเห็นว่าเจ้เบ้มีผัว อย่าว่าแต่ผัวเลยคนคุยยังไม่มี มีอย่างเดียวก็คือ...อยากมีผัว ^_^!

“อืม ไม่มีก็ไม่มี ช่างพี่รหัสเธอเถอะ”

“ถ้างั้น... / แต่ถ้าเธอยังไม่รีบบอกทาง...คืนนี้เธอมีผัว”

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
EP : 1 : รักแรกพบ...ครั้งที่สอง
หมับ~ “…” อะไร…วะเนี่ย” หมับ~ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ไม่ใช่สิแต่ต้องเน้นเลยต่างหากว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกับ...ก้นฉัน! ฟรืบ~ OoO! ใคร...ใครมาลูบก้นมิ่น! ฉันยืนสั่นอยู่ในบีทีเอสประเทศไทยที่ตอนเช้าอัดแน่นกันเป็นลูกอ๊อดที่ถูกอัดอยู่ในถุงสูญญากาศ นี่แทบจะเรียกกว่าหายใจรดต้นคอไม่ได้แล้ว เรียกว่าหายใจรดรูขุมขนของเชื้อแบคทีเรียที่เกาะตามผิวหนังยังจะเห็นภาพได้ชัดกว่า! ฟรืบ~ มะ มันเริ่มลูบอีกแล้ว มาอีกแล้วค่ะ ลูบแล้วก็เริ่มนวดด้วย ฮื่อ~ ฮื่อ ๆๆ แม่จ๋าพ่อจ๋า ปู่ย่าตายายญาติสนิทมิตรสหายทุกคนช่วยมิ่นด้วย มิ่นโดนจับก้น! T^T “ชะ...” หมับ! กำลังจะร้องขอความช่วยเหลือแต่มือที่กำลังเริ่มจะบีบก้นก็ผละออก สงสัยได้แค่เสี้ยววินาทีคิดว่าโรคจิตมันตกใจเสียงฉันเลยรีบเอามือออกแต่ที่ไหนได้มีคนจับออกนี่เอง “เฮ๊ย! ทำอะไร?” ขวับ! ฉันหันไปมองพลเมืองดีที่มาช่วยแต่ไม่ใช่เลยค่ะ ไม่ใช่พลเมืองดี นี่มัน...เนื้อคู่ชัด ๆ  -///- เนื้อคู่ไม่ได้อยู่ประตูถัดไปแต่อยู่ในโบกี้เดียวกันแถมยังมาในเวลาที่มิ่นต้องการฮีโร่ขี่ แต่ฮีโร่ของมิ่นไม่ได้ขี่ม้าขาวนะคะ ฮีโร่ของมิ่นขึ้นบีทีเอสต่างหาก หล่อ เขาหล่อมาก หน้าหล่อ เสียงหล่อ น้ำใจก็ยังหล่อ  หล่อมากเลยค่ะคุณขา หล่อแบบที่มิ่นพร้อมถวายตัวให้เลย >///-เวลาต่อมา- “ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณหนูคงแย่” ฉันกับเขาที่ได้รู้ตอนเขาบอกตำรวจว่าชื่อ คุณปกป้อง เดินออกมาจากโรงพกพร้อมกันฉันก็ยกมือไหว้ขอบคุณเขาทันที ชื่อปกป้องแถมยังปกป้องผู้หญิงได้ดีสมชื่อ เขาเกิดมาเพื่อเป็นสุภาพุรุษแบบที่หลายคนตามหาชัด ๆ  “ไม่เป็นไร คราวหลังก็ระวังตัวดี ๆ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ทุกวัน ถ้าโดนอีกก็อย่ากลัวอย่าปล่อยให้มันลวนลาม โวยวายหรือไม่ก็ด่าออกมาเลย” “หนูก็อยากด่านะคะ แต่ตอนนั้นมันตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก” “ก็จำไว้เป็นบทเรียน เอาล่ะเสร็จธุระแล้วก็รีบไปสอบเถอะเดี๋ยวอาจารย์ดุ” “จริงด้วย! หนูลืมไปเลย ว่าแต่ที่คุณบอกว่าคุณจะจัดการเอง / ผมโทรบอกอาจารย์ของคุณให้แล้ว ไปเถอะไม่ต้องห่วง” ท่าทางเขาจะดูออกว่าจะถามอะไรถึงได้พูดแทรกออกมา แถมยังยิ้มให้ด้วยนะ เป็นรอยยิ้มให้กำลังใจที่ทำให้ใจมิ่นฟูมากเลยค่ะคุณขา -///- “คุณ...เป็นอาจารย์ที่มหาลัย หนูไม่เคยเห็นเลย” ก่อนที่เราจะจากกันฉันก็เอ่ยปากถามในสิ่งที่สงสัย คุณปกป้องของขมิ้นก็ยิ้มอ่อนโยนให้ทันที “กำลังจะเป็น​ คงได้เจอกันนะ...นักศึกษา” ใช่จริง ๆ ด้วย คำว่ากำลังจะเป็นแสดงว่าเขาเป็นอาจารย์ใหม่สินะ  “...ค่ะ” คงได้เจอแล้วหนูก็หวังว่าเราจะได้เจอกันบ่อย ๆ นะคะ...อาจารย์ >///< ฉันลาเขา ยกมือไหว้เขาอีกครั้ง อยากทำความรู้จักให้มากกว่านี้แต่ก็ดูท่าทางเขาจะมีธุระเหมือนกันเลยไม่ได้ทิ้งคอนแท็คอะไรไว้เพื่อสานสัมพันธ์ต่อ เอาเถอะคุณเขาบอกว่ากำลังจะเป็นอาจารย์แถมยังบอกทิ้งท้ายเองว่าคงได้เจอกันนะนักศึกษา นั่นก็หมายความว่าต้องได้เจอแน่ ๆ ฉันเลยไม่ได้ทอดสะพานอะไรอีกเพราะทำอาหารไม่เก่งซะด้วยสิ อีกอย่างฉันก็ถือคติ...คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก ^^ ...ถ้าเราคู่กันสักวันอาจารย์จะเดินเข้ามาหาหนูเอง ^^ เซย์ไฮนะคะ ฉันลืมแนะนำตัวไปใช่ไหม ฉันเป็นสาวน้อยนักศึกษาอยู่ปี 2 คณะอักษรศาสตร์ชื่อ ขมิ้น ชื่อน่ารักใช่ไหมคะ ใช่ค่ะใครต่อใครก็บอกแบบนั้นเวลาได้ยินชื่อครั้งแรกหรือรู้จักกันครั้งแรก แต่พอนาน ๆ ไปทุกคนกลับเรียกฉันว่า...มิ่น อีมิ่น หรือ...อีมี้น~ -_-! แต่ช่างเถอะ ชื่อนั้นสำคัญไฉนฉันเชื่อคำนี้มาเสมอเพราะต่อให้ชื่อจะน่ารักแค่ไหนแต่สุดท้ายชีวิตของฉันดันบัดซบบรมตั้งแต่ที่ได้เจอไอ้สำเพ็ง เอ๊ย! ไอ้เส็งเคร็ง ไอ้เส็งเคร็งที่หน้าตาโคตรหล่อแต่สันดานดันอุบาทว์ชาติชั่วอย่างไอ้คนที่ชื่อ...แม็คเวล

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

กระชากกาวน์

read
7.7K
bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

read
14.7K
bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
6.7K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
7.9K
bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
25.2K
bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
6.0K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook