“คุณหนูดอกรักยิ้มกระไรหรือเจ้าคะ” พิตรซึ่งเป็นบ่าวรับใช้คนสนิทเอ่ยถามเจ้านายสาวอย่างสงสัยใคร่รู้
“ขำแม่ดอกแก้วน่ะจ้ะ ไปแกล้งคุณเกื้อเช่นนั้น ชาตินี้จักได้ออกเรือนกันไหมเล่า” คนพูดพับจดหมายเก็บเอาไว้ในหีบไม้เป็นอย่างดี ดอกรักเก็บจดหมายของน้องสาวเอาไว้ทุกฉบับด้วยความรักและระลึกถึง คราใดคิดถึงก็มักนำมาเปิดอ่าน ทำให้หัวเราะกับเนื้อความในจดหมายที่มีแต่เรื่องสนุกสนานแก่นเซี้ยวของน้องสาวสุดที่รักได้เสมอ
“ครานี้คุณหนูดอกแก้วทำอันใดอีกหรือเจ้าคะ” พิตรเอ่ยถามอย่างสนใจ เพราะได้รับฟังเรื่องราวของน้องสาวฝาแฝดของเจ้านายสาวคราใดก็ทำให้หลุดขำเสียทุกคราไป
“แม่ตัวดีไปแกล้งคุณเกื้ออีกแล้วน่ะสิ” ดอกรักเล่าให้บ่าวรับใช้คนสนิทได้ฟัง ก่อนที่พิตรจะหัวเราะออกมา
“คุณหนูดอกแก้วเหตุใดถึงได้แสบเช่นนี้นะเจ้าคะ”
“นั่นสิ สงสารคุณเกื้อเสียเหลือเกิน”
“คุณหนูดอกรักเคยเจอคุณเกื้อไหมเจ้าคะ”
“ไม่เคยเจอกันดอกหนา รู้จั
