ผมนั่งจิบไวน์อยู่ที่ห้องรับแขกจนตอนนี้เวลาล่วงเลยไปเกือบจะ2ชั่วโมงแล้วข้างบนหน้าจะเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ผมจึงลุกแล้วเดินไปอาบน้ำที่ชั้นบนก่อนจะเข้าไปคิดบัญชีกับยัยเด็กแสบที่ตอนนี้เธอคงอาบน้ำแต่งตัวรอผมแล้ว
‘อีกฝั่ง’
“แล้วคืนนี้ฉันต้องนอนห้องไหนละเนี้ย” นี่ฉันก็เดินวนไปวนมาในห้องนี้ก็นานพอสำควรแล้สทำไมเขายังไม่มาอีกหรือเขาเมาจนหลับไปแล้ว
แกร๊ก!!!!เสียงประตูหรูเปิดออกพร้อมกับร่างหนาที่เดินเข้ามาด้วยกางเกงวอมขายาวตัวเดียวเผยให้เห็นแผงอกแน่นๆ ที่มีหยดน้ำจากการอาบน้ำเมื่อครู่ไหลตามแผงอกของเขา ร่างบางที่เห็นเธอถึงกับยืนอ้างปากค้างเพราะภาพคนตรงหน้านั้นมันเซ็กซี่จนทำให้เด็กน้อยอย่างเธอหัวใจเต้นแรง
“ห้องนี้สวยไหม”
“สะ…สวยคะ” ให้ตายเถอะเขาเดินเข้ามาสภาพแบบนี้กะจะฆ่าฉันรึไง ทั้งหุ่น ทั้งกล้าม ทั้งซิกแพกแน่นๆ ถึงฉันจะเคยมีอะไรกับเขามาแล้วครั้งหนึ่งก็เถอะพอได้มาเห็นหุ่นเขาชัดๆ แบบนี้มันก็อดใจที่จะมองไม่ได้ ทำไมฉันอยากจับซิกแพกเขาจังนะ ไม่ได้ๆๆๆๆๆ โอ้ยเนญ่าเธอคิดอะไรของเธอ
เนญ่าด่ากับความคิดของตัวเองอยู่สักพักก่อนจะหันมาสนใจกับคำพูดของคาร์ลอสตามเคย
“นี่จะเป็นห้องนอนของเธอ รวมถึงห้องที่เราจะมีเซ็กซ์ด้วยกันทุกครั้งในห้องนี้”
“อ้อ ที่คุณแต่งห้องแบบนี้ก็เพื่อสร้างบรรยากาศเรื่องนี้เองสินะ” เนญ่าเอ่ยพร้อมหันหน้าหนีไปอีกทาง
“รู้ก็ดีฉันไม่ได้แต่งตามใจเธอฉันแต่งตามใจฉัน”
“หนูรู้แล้วน่า” ฉันก็ไม่ได้ให้แต่งตามใจฉันสักหน่อยพูดอยู่ได้ห้องนี้สวยก็จริงแต่ถ้าแนวที่ฉันชอบคือเจ้าหญิงดิสนีย์ย่ะ
“อ่อ เวลาที่เธอมีเซ็กซ์กับฉันให้เรียกชื่อฉัน ฉันชื่อคาร์ลอสไม่ได้ชื่อคุณ!!” ร่างหนาพูดพร้อมใช้นิ้วชี้ยาวจิ้มที่หน้าผากร่างบางจนเธอนั้นเซไปด้านหลังจนเกือบล้มถึงเขาไม่ได้จิ้มแรงมากก็เถอะแต่สำหรับตัวเธอแล้วมันถือว่าแรงอยู่ในระดับหนึ่ง
“นี่!!!!ถ้าจะจิ้มแรงขนาดนี้ไม่ยกเท้าของคุณขึ้นมาถีบหนูให้ล้มไปเลยละคะ” จิ้มมาได้จิ้มทีหัวแทบหลุดคนบ้า
“ใครบอกให้เธอตัวเล็กตอนเด็กกินนมบ้างไหม จิ้มเบาๆ ก็จะล้มแล้วจะมาเป็นแม่พันธุ์ของฉันรอดไหม”
“ไม่มีใครบอกให้ตัวเล็กคะพ่อแม่หนูให้มาแค่นี้ แล้วถามว่าหนูจะเป็นแม่พันธุ์ของคุณรอดไหมถามตัวคุณเองเถอะคะมีน้ำยามากพอที่จะผลิตเด็กคนเดียวได้หรือเปล่า” เนญ่ายืนกอดอกพูดเย้ยหยันคาร์ลอสด้วยสีหน้าจริงจังเธอเกลียดคนที่ชอบว่าเธอตัวเล็กตอนไปโรงเรียนก็มีคนว่าเธอตัวเล็กมามากพอแล้วยิ่งเขามาพูดซ้ำอีกคนเนญ่าจึงอดไม่ได้ที่จะพูดตอกกลับแบบหน้าหงาย
“ปากดีนักเดี๋ยวฉันจะทำให้เธอสลบคาอกฉันเลยคอยดู” ผมรู้สึกเจ็บจี๊ดอยู่ในอกเด็กนี่ปากแซ่บพอสมควร หึ แล้วมาดูกันว่าเธอจะปากเห่งได้แค่ไหนกันเชียว ถ้าไม่สลบคาอกผมคืนนี้อย่ามาเรียกผมว่า คาร์ลอส โนเธียร์เตอร์ เลยเด็ดขาด
“คนขี้โม้” ร่างบางพูดพร้อมจีบปากจีบคอเราะร้ายใส่
“พร้อมหรือยัง?”
“พร้อมอะไรคะ?”
“มีเซ็กซ์กับฉันตอนนี้” พูดจบเขาก็เดินเข้าไปโอบเอวร่างบางพร้อมกดจมูกสูดดมกลิ่มความหอมของเธอจากซอกคอแต่ทว่าเธอกลับผลักเขาออก
ปึก!!!!
“ดะ…เดี๋ยวก่อนคะหนูขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ”
“พูดมา…..” เสียงตอบที่ดูจะหงุดหงิดของอีกคนทำให้เนญ่านั้นหวั่นอยู่เล็กน้อย
“คุณจะป้องกันไหมคะ คือ….หนูยังเรียนไม่จบคุณก็รู้หนูยังไม่พร้อม”
“ไม่ ฉันจะไม่ป้องกัน” เขาตอบเสียงเรียบใบหน้านิ่งเฉย โดยไม่สนใจคนตรงหน้าว่าเธอนั้นจะโอเคกับคำตอบของเขาไหมแต่เขาก็เลือกที่จะตอบแบบนี้
“ห๊ะ?ทะ...ทำไมคะ”
“ไม่ต้องห่วงมือฉันไวเอาออกทันแน่นอน ไม่ปล่อยในหรอก” ผมแค่ตอบๆ ไปงั้นแหละไม่ว่าจะเร็วหรือช้ายังไงเธอก็ต้องท้องอยู่ดีจะท้องตอนนี้หรือตอนไหนก็ไม่ต่างกัน
“แสดงว่าผู้หญิงพวกนั้นคุณก็ไม่เคยป้องกันหรอคะ” ฉันต้องถามเพื่อความมั่นใจ ฉันยังไม่อยากติดโรคติดต่ออย่างน้อยๆ ถ้าฉันได้ยินคำตอบเขาฉันจะได้เซฟตัวเองทัน
“เธอกลายเป็นคนขี้สงสัยตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนญ่า ฉันไม่เคยเอาสดกับใครนอกจากเธอ ถึงฉันจะขึ้นชื่อว่าเป็นเซียนเรื่องผู้หญิงแต่ฉันไม่ถึงขั้นเอาสดมั่วๆ ฉันรู้จักถุงยางอนามัยดี ยกเว้นเธอเนญ่าที่ฉันไม่ป้องกันเธอคนแรกและคนสุดท้าย” เขาเดินเข้าหาเธอเรื่อยๆ พร้อมแสดงสีหน้าหื่นกระหาย จนเธอต้องถอยหลังเรื่อยๆ และกำลังจะหันหลังแล้วก้าวเท้าวิ่งเข้าเข้าน้ำแต่ทว่า….
หมับ!!!
เขาไหวพริบดีและไวกว่าเธอมากเหมือนกับรู้ว่าเธอนั้นกำลังจะวิ่งหนีเขารีบคว้าแขนเล็กก่อนจะกระชากเธอเข้าหาแผงอกตัวเอง
“ตื่นเต้นจนจะวิ่งหนีเลยหรอ หื้ม” ผมรู้ว่าเธอกลัวเพราะผมสัมผัสได้ว่าเธอกำลังตัวสั่นที่แท้ก็เป็นคนเก่งแต่ปากดีๆ นี่เองหึ
“คะ…ใครตื่นเต้นจนจะวิ่งคะนะ…หนูแค่จะไปเข้าห้องน้ำ หนูปวดท้อง”
“ไม่เนียนเลยนะถ้ากลัวก็บอกว่ากลัวฉันจะได้อ่อนข้อให้อย่าปากแข็งไปเลยมันจะมีผลไม่ดีตามมานะ” เขาก้มลงกระซิบที่ข้างหูขาวๆ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นร้อนๆ เลียที่ติ่งหูเธอเบาๆ เขาเห็นเธอสะดุ้งเขาจึงผละออกแล้วยิกยิ้มอย่างพอใจที่ทำให้เธอกลัวได้
ไม่ได้ๆ ถ้าเขารู้ว่าเรากลัวเขามากเท่าไหร่เขายิ่งจะกดเราได้มากเท่านั้นเพราะฉะนั้นฉันจะใจดีสู้เสืออย่างเขาดู เขาจะได้รู้ว่าฉันไม่ได้แสบซนอย่าวเดียวเขาแค่ยังไม่รู้ว่าฉันหนะแก่นสุดๆ ในหมู่แล้ว
“หนูไม่ได้กลัวคะ”
“แล้วตัวสั่นทำไม”
“คุณก็ปรับแอร์ลงสิคะ ที่หนูตัวสั่นเพราะหนูหนาวคะ หนูไม่ได้กลัวคุณเลย จะเริ่มเลยไหมคะหนูอยากจะ….” เธอพูดพร้อมใช้นิ้วเรียวๆ ลูบไล้ตามแผงอกของคาร์ลอสอย่างยั่วยวนและส่งสายตาหวานเยิ้มในเชิงว่าเธอนั้นต้องการเขา
“ฉันรู้นะว่าเธอกำลังจะแกล้งฉันเนญ่า แต่ฉันไม่เล่นด้วยนะฉันเอาจริง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าก่อนจะกระชากแขนเธอพร้อมกับกดเธอลงกับเตียงนุ่มๆ เนญ่าที่รู้ตัวว่าเธอนั้นใช้แผนนี้ไม่ได้ผลเธอจึงผลักเขาออกแล้วกระโดดลงเตียงเพื่อหาข้อต่อรองอีกครั้ง
“เอ่อออ นะ…หนูขอเข้าห้องน้ำ 5 นาทีนะคะแล้วหนะจะได้ดื้ออีกเลย”
“ถ้า 5 นาทีเธอยังไม่ออกมาฉันจะเข้าไปเอาเธอถึงห้องน้ำเลยคอยดู” คาร์ลอสลุกขึ้นยืนพร้อมกับบอกร่างบางด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดมากก่อนจะเปิดลิ้นชักหัวเตียงควักดูดบุหรี่ออกมาดูดเพื่อสงบสติอารมณ์หงุดหงิดของเขาเพราะเธอกล้าขัดเขาตั้งสองครั้งตั้งแต่มีเซ็กซ์มาไม่เคยมีใครขัดมีแต่ยอมพลีกายให้เขา มีเพียงแต่เธอที่ขัดเขาแถมยังใช้แผนยั่วยวนให้เขาตายใจอีกเด็กนี่แสบไม่เบา
“คะแค่ 5 นาทีเท่านั้นคะ” ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างปริดชีวิต เวลาแค่ 5 นาทีบ้าเอ้ยทำไมฉันไม่ขอสักครึ่งชั่วโมงนะ
‘ในห้องน้ำ’
“โอ้ยยยยเอาไงดีๆ ฉันยังไม่พร้อมเลย ทำไงดีๆ” เธอใช้ความคิดแบบเร่งรีบแต่ในหัวตอนนี้กลับคิดอะไรไม่ออกเลย
“บ้าจริง ครั้งก่อนนั้นที่ฉันกล้าทำเพราะอยากประชดพี่ฟีนิกซ์และมีอารมณ์บางส่วนแต่ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์เลยสักนิดโอ้ยยยยปวดหัว”
“เสร็จหรือยัง!!!!!” เสียงตะโกนเรียกจากคนร่างหนาที่ยังคงรอเธออยู่ด้านห้องน้ำอย่างใจจดใจจ่อ
“กะ…ใกล้แล้วคะ” เธอเสียงตะโกนเสียงสั่นๆ ตอบกลับเขาไปเพราะเวลาเริ่มหมดลงทุกที
“ตั้งสติเนญ่า ตั้งสติ โอ้ยยยยสติจงมา สติจงมา สติหายไปหาพระเยซูหรือไงเนี้ยโอ้ยยยยย ยังไงก็ต้องโดนหลายครั้งอยู่แล้วเนญ่า” หญิงสาวพรึมพรำกับตัวเองอยู่นานพอสมควรก่อนจะมีเสียงเจ้ากรรมนายเวรดังขึ้นอีกรอบ
“งั้นไม่ต้องออกมาฉันจะเข้าไปเอง แต่เจ็บหน่อยนะเพราะไม่ใช่เตียง”
“ออกไปแล้ว ออกไปแล้ว” เนญ่ายอมจำนนอย่างไม่มีทางเลือกก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมาประชันหน้ากับคาร์ลอสซึ่งๆ หน้า ในใจเธอพรางคิดว่าไหนๆ ก็ต้องโดนเอาตลอดอยู่แล้วไม่วันนี้ก็วันหน้าดังนั้นขัดขืนไปก็คงไม่เกิดประโยชน์มีแต่ผลเสียจะตามมาทั้งนั้น
“ถอดชุดออก”
“หนูขอเบาๆ ได้ไหมคะ คือรอบที่แล้วโดนไปมันยังเจ็บอยู่คะ” เนญ่าขอร้องพร้อมทำตาละห้อยเพื่อให้คนตัวสูงเห็นใจ
“หึ กลัวหรอ งั้น…ฉันจะพยายามนะ”ผมสะใจจริงๆที่จัดการเด็กปากจัดได้อยู่หมัดโดยไม่ได้ออกแรงอะไรเลย แสบๆซนๆอย่างเธอต้องเจอกับผม ผมเท่านั้นที่จะทำให้เธอเป็นแมวน้อยที่เชื่องและเชื่อฟัง
เอาอีกละจ้องจะเอาลูกสาวฉันอีกละอีพี่คาร์ลอสหื่นไม่แผ่วเลยนะ