ทายาทคาร์ลอส

วันนี้เป็นวันนัดมาเที่ยวทะเลของเนญ่ากับฟีนิกซ์แต่ด้วยทั้งระยะทางและความเป็นห่วงจากทางพี่สาวเนเน่จึงขอมาด้วยและเธอก็อยากจะเห็นหน้าแฟนของน้องสาวตัวเองด้วยว่าจะหล่อและนิสัยดีเหมาะสมกับเนญ่าไหม ไม่นานทั้งสองพี่น้องก็เตรียมของเสร็จเตรียมขึ้นรถประจำทางส่วนเนญ่าเองก็ไม่ลืมที่จะโทรบอกแฟนหนุ่มของตัวเองว่าเธอนั้นกำลังเดินทางไปยังที่พวกเขานั้นได้นัดหมายกันไว้ “พี่ฟีนิกซ์คะเนญ่ากำลังจะขึ้นรถประจำทางแล้วนะคะแต่ว่าเนญ่าขอเอาพี่สาวไปด้วยคนได้ไหมคะพอดีว่าพี่เนญ่าเป็นห่วงไม่กล้าให้เนญ่าไปคนเดียวพี่ฟีนิกซ์จะว่าอะไรไหมคะ” เสียงหวานกำลังพูดกับเเฟนหนุ่มผ่านทาง video call [ไม่ค่ะ พี่จะกล้าว่าที่แฟนตัวเองได้ยังไงค่ะดีสะอีกเราจะได้มีเพื่อนอยู่ด้วยกันหลายๆ คน] เสียงปลายทางตอบพร้อมกับยิ้มให้แฟนสาวเขาอย่างเอาใจ “โอเคคะไว้เจอกันนะคะ” พูดจบร่างบอกก็ตัดสายพร้อมกับหลับตาลงนอนเพื่อเอาแรง ‘อีกด้านของ วันธชัย วงศ์ทวีคูณ หรือ [ชัย] พ่อของเนญ่ากับเนเน่ “ไงคุณวันธชัย หนี้ฉันเมื่อไหร่คุณจะคืนได้สักที ฉันให้เวลาคุณ 1 เดือนมันไม่นานพอที่จะหาหนี้แค่ 12 ล้านมาคืนผมจริงๆ หรอ” เสียงชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อเขาเห็นลูกหนี้เดินตัวสั่นเข้ามาพร้อมกับความว่างเปล่าไร้เงินที่จะมาใช้หนี้เขา “คือ….ตอนนี้ผมหมดหนทางหาจริงๆ ครับคุณคาร์ลอส” เสียงของวันธชัยตอบคำถามของเจ้าหนี้เขาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา “ไม่มีหรอ….หื้มมมมแต่ฉันมีหนึ่งอย่างที่อยากได้มาขัดดอกหนี้ถ้าคุณตกลงวันนี้คุณก็จะได้กลับบ้านครบ 32 ประการถ้าไม่ ผมขอแขนข้างหนึ่งแล้วกัน” “คะ…คุณคาร์ลอสอยากได้อะไรหรอครับถ้าผมให้ได้ผมก็จะให้ครับ” “ลูกสาวคุณไง ฉันอยากได้ลูกสาวคุณมาขัดดอก” ใช่ผมเคยได้ยินข่าวของครอบครัวตระกูลวงศ์ทวีคูณมาพอสมควรและอีกอย่างที่เป็นข่าวดังก็เพราะตระกูลนี้มีลูกสาวที่สวยราวกับเจ้าหญิงซึ่งผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าสาวไทยที่ว่าสวยๆ มันเป็นยังไงกันถ้าตกมาอยู่ในกำมือของผม “ตะ….แต่ลูกสาวของผมพวกเธอยังเรียนอยู่นะครับ” “พวกเธองั้นหรอ???แสดงว่าคุณมีลูกสาวสองคนสินะ” “ใช่ครับคนโตคนนี้เรียนอยู่ปีสุดท้ายแล้วครับเธอชื่อเนเน่” “แล้วคนเล็กละ” “คนเล็กเธอพึ่งขึ้น ม.6 ครับชื่อเนญ่าครับ ได้โปรดเถอะนะครับพวกเธอยังเรียนอยู่มันไม่สิ่งของหรืออย่างอื่นที่คุนคาร์ลอสอยากได้เลยหรอครับ” “ฉันไม่สนใจว่ายังเรียนหรือไม่เรียน อะไรที่ฉันอยากได้ก็ต้องได้ เข้าใจไหมครับคุณวันธชั” คาร์ลอสกัดฟันพูดกดเสียงต่ำจนทำให้ทั้งบอดี้การ์ดทั้งวันธชัยรับรู้ได้ถึงอารมณ์และความหงุดหงิดของเขาได้ทันที “ได้ครับๆ งั้นคุณคาร์ลอสเอาคนโตไปนะครับส่วนคนเล็กถือว่าผมขอร้อง ผมเชื่อว่าคนโตหน้าจะทำให้คุณคาร์ลอสพึงพอใจกว่าหนะครับ” “ได้ ภายในอาทิตย์หน้าเธอตั้งมาอยู่ที่บ้านของฉัน “ได้ครับ” ทันทีที่คาร์คอสได้ยินคำตอบตกลงของอีกฝ่ายแล้วแล้วก็ปัดมือเป็นสัญลักษณ์เชิงในการไล่ให้วันธชัยออกไปโดยวันธชัยเองก็เข้าใจในความหมายก่อนจะลุกแล้วหันหลังเดินออกไปคาร์ลอสหันไปพยักหน้าให้ไอทรานลูกน้องคนสนิทอย่างรู้กันก่อนที่ไอทรานจะเดินไปนั่งยังโต๊ะคอมพิวเตอร์ที่อยู่ไม่ไกลจากห้องรับแขกส่วนตัวของคาร์ลอสนั้นก็นั่งจิบไวน์อย่างสบายใจต่อ “คุณคาร์ลอสครับได้ข้อมูลมาแล้วครับ” เวลาผ่านไปไม่นานไอทรานก็เดินเข้ามาหาคาร์ลอสพร้อมกับข้อมูลและที่อยู่ตอนนี้ของสองสาวพี่น้อง “เตรียมรถฉันจะไปที่นั่นตอนนี้” พูดจบเขาก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะยกไวน์ในแก้วจนหมดรวดเดียว ‘อีกฝั่งของสองสาว’ ทันทีที่ฉันมาถึงที่หมายฉันก็เตรียมของแต่เก็บของเข้าห้องพักโดยมีพี่ฟีนิกซ์คอยช่วยอยู่ไม่ห่าง “เนญ่าทำไมหน้าซีดๆ ไม่สบายหรือเปล่า” เนเน่ไม่เพียงแค่เอ่ยปากถามเธอใช้มือเรียวบางของเธอไปแตะดูที่หน้าผากของน้องสาวตัวเองเพื่อเช็คอาการของน้องสาวเธอ “ตัวก็ไม่ร้อนหนิ” “สงสัยเนญ่าจะเมารถหนะคะคงไม่ได้เป็นอะไรมากงั้นเนญ่าขอกินยาแล้วนอนพักเอาเเรงสักหน่อยได้ไหมคะ” ตอนนั่งรถมาฉันแทบอ้วกถึงจะหลับไปช่วงแรกแต่ฉันก็ต้องตื่นมาคอยเช็คมือถือไปด้วยว่าพี่ฟีนิกซ์ทักมาโทรมาบ้างไหมอีกทั้งด้วยระยะทางมันค่อนข้างที่จะไกลมันเลยทำให้ฉันที่นั่งรถไปเล่นมือถือนั้นเป็นอย่างที่เห็นยังไงละ “ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนไหม” ฟีนิกซ์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเขาไม่อยากให้แฟนสาวของเขานั้นต้องนอนอยู่คนเดียว “นี่เนญ่าจะนอนก็ปล่อยให้เนญ่านอนไปสิเราไปเล่นน้ำรอกันดีกว่าจะได้ไม่รบกวนเนญ่า” เสียงของเนเน่พูดแทรกขึ้น “งั้นเอาตามที่พี่เนเน่พูดก็ได้คะพวกพี่ไปเล่นน้ำรอเนญ่าก็ได้เนญ่าตื่นแล้วจะรีบลงไปนะคะ ฝากดูพี่เนเน่ด้วยนะคะพี่ฟีนิกซ์” “คะ…..ครับ ว่าแต่เนญ่านอนคนเดียวได้จริงๆ ใช่ไหมบอกพี่ตรงๆ ได้นะ” “แค่นี้สบายมากคะ” เนญ่าตอบพร้อมยิ้มให้แฟนหนุ่มกับพี่สาวของก่อนทั้งสองคนนั่นจะเดินออกไป ส่วนเนญ่าก็กินยาแล้วล้มตัวลงนอนทันที “นี่นายรักน้องฉันมากไหมอะ” ทันทีที่เนเน่และฟีนิกซ์เดินมาถึงสระน้ำข้างล่างเนเน่ก็ยิงคำถามออกไปทันที “ก็ยังไม่รู้หรอกเพราะพวกเราพึ่งกันได้ไม่นานถ้าถามว่ารักไหมก็รักแต่ถ้าถามอีกว่ามากไหมอันนี้ยังตอบไม่ได้” ฟีนิกซ์ตอบพร้อมกับล้วงกระเป๋าเอาบุหรี่ขึ้นมาแล้วจุดดูดทันที “งั้นแสดงว่านายเองก็ยังไม่แน่ใจอยู่หนะสิว่านายจะรักน้องสาวฉันจริงไหมและจะรักได้มากแค่ไหน งั้นเอางี้ไหมนายลองมาจูบกับฉันถ้านายจูบกับฉันแล้วไม่รู้สึกอะไรก็แสดงว่านายรักน้องฉันแต่ถ้านายรู้สึกนายก็แค่หลงในความสวยของน้องสาวฉัน” เนเน่พูดพร้อมกับส่งยิ้มร้ายให้ฟีนิกซ์พรางคิดว่ามันก็คงไม่เป็นอะไรในเมื่อเธอและน้องของเธอนั่นชอบใช้ของร่วมกันอยู่บ่อยๆถ้าเป็นผู้ชายก็คงจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเธอแฟนน้องก็เหมือนแฟนพี่แบ่งกันใช้ผลัดกันชมคงไม่เป็นไรหรอก “เธออย่ามาท้าทายฉัน ฉันไม่ใช่คนอ่อนหัดขนาดนั้น หึ” ฟีนิกซ์พูดพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์นี่เขาฟลุ๊กยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัวเลยหรอ “งั้นก็อย่าเสียเวลาเลย” เนเน่พูดจบก็พุ่งเข้าไปจูบฟีนิกซ์ทันโดยไม่ได้สังเกตรอบข้างเลยว่ามีสายตาคมกำลังจ้องดูพฤติกรรมของเธออยู่ ‘ภายในรถสีดำคันหรู’ “คือเธอคนนั้นหรอที่ฉันจะได้ตัวเธอมา” คาร์ลอสเอ่ยปากถามไอทรานโดยสายตาคมของเขานั้นยังคงจ้องมาดูคู่หนุ่มสาวกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มอยู่ “ใช่ครับ” “ไร้ยางอาย ฉันไม่ต้องการตัวผู้หญิงคนนี้ มั่วได้เเม้กระทั่งแฟนของน้องสาวตัวเอง ฉันต้องการตัวน้องสาวของเธอ” “ได้ครับผมจะรีบจัดการให้เดี๋ยวนี้ครับ” ทันทีที่ไอทรานพูดจบเขาก็เดินไปยังเค้าเตอร์โรงแรมหรูหราเพื่อถามประวัติการเข้าห้องพักของทั้งสามว่าพักอยู่ห้องไหนกัน 5 นาทีผ่านไปไอทรานเดินออกมาจากเค้าเตอร์โรงแรมหรูหราพร้อมกับกุญแจห้อง “ชั้น 4 ห้องเบอร์ 417 ครับ” คาร์ลอสรับกุญแจจากไอทรานแล้วเขาก็เปิดประตูรถลงไปโดยไม่พูดอะไรสักคำเขามุ่งหน้าไปยังเป้าหมายข้างหน้าของเขาทันที