“เซอร์วงเซอร์วิสอะไรกัน! ไม่มีใครเรียกเธอเสียหน่อย!” ลินดาตวาดลั่นใส่คนตรงหน้าที่อยู่ ๆ ก็มาขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มของเธอกับเหนือฟ้าทั้ง ๆ ที่ไม่มีใครโทรลงไปเรียกรูมเซอร์วิสแม้เพียงสักคนเดียว
ก่อนที่เธอจะทำท่ากระฟัดกระเฟียดและตั้งใจจะปิดประตูใส่หน้าของเจ้าหล่อนหน้าห้องที่ทำสีหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวใด ๆ แต่ประตูก็ต้องชะงักไปเพราะคนข้างกายของเธอส่งมือมาดันมันเอาไว้เสียก่อน
“เหนือรู้จักหล่อนเหรอคะ?” ลินดาเริ่มจะหงุดหงิดมากขึ้นทุกทีที่เขาเอาแต่จ้องหน้าหล่อนคนนั้นไม่ยอมพูดอะไรเสียที
กว่าเขาจะยอมโทรหาเธอรู้ไหมว่าเธอจะต้องทนเฝ้ารอ เฝ้าคิดถึงเขามานานขนาดไหน!
“เธอเข้าไปรอในห้องก่อน”
“แล้วเหนือจะไปไหนคะ?”
“เดี๋ยวฉันขอคุยกับหล่อนสักครู่”
“แต่...”
“เข้าไปรอในห้อง” เสียงเย็นยะเยือกของเขาทำให้เธอที่กำลังจะต่อปากต่อคำด้วยนั้นต้องหยุดชะงักลง
เธอยังอยากเป็นคนโปรดของเขาอยู่เหมือนกับที่ผ่าน ๆ มา จึง
