ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ มีหญิงสาวร่างสวยสง่าอยู่คนหนึ่งนั่งประจำอยู่ที่เก้าอี้กลางห้อง ท่ามกลางจอมิเตอร์นับสิบตัวที่กำลังฉายภาพภายในร้านอาหารกึ่งผับของเธออยู่
แต่ร่างสวยนั้นไม่ได้สนใจภาพเคลื่อนไหวที่อยู่ตรงหน้าเลยแม้เพียงน้อย เพราะเธอเอาแต่สนใจจอสี่เหลี่ยมเครื่องเล็กในมือของเธอ โดยที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือนั้นเปิดค้างไปอยู่ที่เบอร์โทรศัพท์ของใครบางคนนานร่วมหลายสิบนาทีแล้ว
ดาวเหนือนั้นกำลังชั่งใจว่าเธอควรจะทำอย่างไรกับมันดี หากเธอโทรกลับไปหาในตอนนี้มันจะดูเร็วหรือจะดูเป็นคนใจง่ายเกินไปหรือเปล่า?
และใช่...มันคือเบอร์โทรของคนที่หลับนอนกับเธอเมื่อคืนนี้อย่างเหนือฟ้า และเธอกำลังคิดถึงในรสสัมผัสของเขาจนอยากจะให้กลับมาซ้ำรอยมันอีกครั้ง
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพริ้งถึงได้หลงคุณเขานัก...
แต่เพราะตัวเองนั้นมีทิฐิมากจนเกินไป จึงทำให้ต้องมานั่งหนักใจและพยายามจะสลัดมันออกไปให้พ้นจากสมอง แม
