แม้จะขับรถเข้ามาซื้อปุ๋ยในเมืองแล้ว แต่ในหัวของฟินิกซ์ก็ยังคงมีแต่เรื่องของมิรินวนเวียนอยู่ตลอดเวลา จนในที่สุดเขาก็อดที่จะใจอ่อนกับน้ำตาของหล่อนไม่ได้
“คุณฟิกซ์จอดหน้าร้านดอกไม้ทำไมหรือครับ”
สุธีที่นั่งรถมาด้วยเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ แต่ฟินิกซ์ไม่ตอบ และเลือกที่จะออกคำสั่งแทน
“นั่งรออยู่บนรถเนี้ยแหละ เดี๋ยวผมมา”
แล้วฟินิกซ์ก็เปิดประตูรถและก้าวลงไป ท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของสุธี
“สวัสดีค่ะ ต้องการดอกไม้แบบไหนคะ”
พนักงานสาวประจำร้านขายดอกไม้เอ่ยทักทายอย่างเป็นมิตร จนคนที่ไม่เคยก้าวเข้าร้านดอกไม้มาก่อนเลยในชีวิตอดรู้สึกเก้อเขินไม่ได้ ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเขาไม่เคยต้องเข้ามาเลือกดอกไม้ให้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แม้แต่ขวัญตา เลขาฯของเขาก็เป็นฝ่ายจัดการหาให้
ครั้งแรก... กับร้านดอก และกับมิริน...
แม้จะแปลกใจกับความรู้สึกของตัวเองเหลือเกิน แต่ฟินิกซ์ก็ไม่คิดจะล้มเลิกความตั้งใจ
“
