“เอาตามที่ผมบอกก็แล้วกันนะครับทุกคน ส่วนคุณสุธี เดี๋ยวเข้าไปในเมืองกับผม วันนี้เราต้องซื้อปุ๋ยหลายตัน”
ฟินิกซ์พูดกับบรรดาคนชายสิบกว่าคนตรงหน้า ก่อนจะหันไปพูดกับหัวหน้าคนงานที่ชื่อสุธี
“ครับ คุณฟิกซ์ เอ่อ ว่าแต่วันนี้พ่อค้าจะเข้ามารับใบชาช่วงบ่ายใช่ไหมครับ”
“ใช่ครับ ตอนประมาณบ่ายสองโมงเย็น คุณสั่งให้คนงานแพคใบชาเอาไว้ให้พร้อมเลยนะครับ ผมไม่อยากให้ลูกค้าต้องเสียเวลารอเหมือนเมื่ออาทิตย์ก่อนอีก”
“ครับ คุณฟิกซ์”
สุธีก้มหน้ารับคำสั่งของฟินิกซ์ และกำลังจะอ้าปากสั่งคนงานที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของตัวเอง แต่กลับพบว่าคนงานหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ทุกคนต่างพากันจ้องมองไปในทิศทางที่ตัวเองกับฟินิกซ์ยืนหันหลังให้อยู่
“พวกนายมองอะไรกันน่ะ”
สุธีเอ่ยถามด้วยความสงสัย ซึ่งฟินิกซ์ที่ยังยืนอยู่ใกล้ๆ ก็รู้สึกสงสัยไม่ต่างกัน
“นั่นไงครับ นางฟ้า”
คนงานหนุ่มวัยฉกรรจ์คนหนึ่งตอบออกมา พร้อมกับทำท่าเคลิบเคลิ้ม สุธีกับ
