“จะกลับน่ะ”
“อ้าว ไม่รอกลับพร้อมสามีเธอเหรอ” อังสนาสงสัย
เข็มหอมปรายตามองหน้าหล่อจัดของเนโลคลิส ก่อนจะสะบัดพรืดหนีอย่างโมโห
“ไม่ ฉันมาเองได้ ก็กลับเองได้ ขอตัวนะ”
แล้วหล่อนก็ตัดสินใจเดินออกมาอย่างรวดเร็ว และทันทีที่ก้าวพ้นคนพวกนั้น น้ำตาแห่งความน้อยใจก็ทะลักออกมาอาบแก้ม หล่อนยกมือขึ้นป้ายทิ้ง เดินออกไปริมถนน กำลังจะเรียกแท็กซี่ แต่แขนถูกคว้าเอาไว้ก่อนด้วยฝ่ามือคุ้นเคย
“จะไปไหน”
เข็มหอมหันไปมอง ก่อนจะรีบสะบัดตัว แต่ไม่หลุด “มันเรื่องของฉัน เชิญคุณเข้าไปคุยกับเพื่อนของฉันตามสบายเถอะ”
“ฉันเสร็จธุระกับเพื่อนของเธอแล้วล่ะ”
หญิงสาวเบ้ปาก ทำเสียงขึ้นจมูก “เพื่อนฉันสวยนะ เลือกเอาสิ อยากได้คนไหน พอเราหย่ากันแล้วคุณก็ตามจีบได้ตามสบาย”
“นี่เธอคิดไปถึงไหนกันเนี่ย”
“ก็คิดไปถึงความเจ้าชู้ของคุณยังไงล่ะ”
เนโลคลิสหัวเราะแผ่วเบา ขณะรั้งร่างอรชรเข้ามากอดแนบอก “หึงหรือ”
“เปล่าสักหน่อย ไม่ได้หึง”
