เนโลคลิสพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย ดวงตาคมกริบกวาดมองไปทั่วดวงหน้างาม ก่อนจะลดต่ำลงมาอิ่งอ้อยยังทรวงอกอวบที่ตัวเองสัมผัสมาแล้วด้วยปาก ลิ้น และฝ่ามือ
“นั่นสินะ ร่างกายของเธอไม่มีตรงไหนบ่งบอกเลยว่าเป็นเด็กน้อย มีแต่สมองอย่างเดียว”
“ไอ้คนบ้า!”
“เลิกเจ้าอารมณ์ได้แล้ว และลงจากรถเถอะ”
เขาว่าเสียงเรียบ และก้าวหนีลงไปจากรถ เข็มหอมกัดฟันกรอดด้วยความโมโห แต่กระนั้นก็อดที่จะโน้มศีรษะลงมองผ่านกระจกรถออกไปยังสิ่งก่อสร้างสุดอลังการตรงหน้าไม่ได้
“ที่นี่มัน...” หล่อนยังพึมพำไม่จบ ประตูรถก็ถูกกระชากออก พร้อมกับใบหน้าหล่อจัดที่โน้มเข้ามาในตัวรถ
“ลงมาเถอะ”
“ไม่”
“งั้นจะอุ้ม”
พอเห็นเขาทำท่าจะเอาจริง หญิงสาวก็รีบคัดค้านเสียงดังลั่น “ไม่ต้อง ฉันลงเองได้”
เนโลคลิสหัวเราะขบขัน ยืดตัวตรง “ไม่เคยคิดเลยนะว่า 8 ปีที่ผ่านมาสมองของเธอจะไม่โตขึ้นเลย”
“นี่คุณว่าฉันเป็นเด็กไม่รู้จักโตเหรอคะ”
“ไม่ใช่ ฉันแค่คิดว
