เธอนั่งลุ้นจนตัวเกร็งกลัวว่าจะมีเรื่องกันแต่สุดท้ายพี่ไมโลเดินเสยผมออกไปอย่างหัวเสีย ส่วนพี่ยักษ์หันมายิ้มกว้างให้เหมือนไม่รู้สึกอะไรสักอย่างแล้วแกะขนมให้แทน
“ไม่ใช่ร้านโปรดแต่น่าจะอร่อยเหมือนกันนะ” ข้าวเช้าไม่กินแต่จะกินขนมเขาก็จัดการให้ได้ทุกอย่างอีกตามเคย
“เมื่อกี้คุยอะไรกับพี่ไมเหรอ?” เห็นพูดกันแต่เสียงเบามากแล้วยังจ้องตาจนเหมือนว่าจะฆ่ากันให้ตายงั้นแหละ
เธอกลัวนะว่าจะไม่จบแค่บอกเลิก
“มันก็ขู่พี่ไปเรื่อยแล้วนี่ยังเวียนหัวอยู่ไหมแล้วใจสั่นดีขึ้นรึยัง?” อาการข้างเคียงจากสารตกค้างมันมีอยู่แล้ว
“ก็นิดหน่อย ป้อนหน่อยสิขี้เกียจกินเอง” เขาเป็นคนเอาใจเก่งมากแล้วเธอก็ชอบถูกเอาใจด้วยสิ พี่ยักษ์ตักขนมป้อนเธอคำแล้วกินเองอีกคำสลับกันไปมาเรื่อยๆ
เธอขอเก็บความสุขนี้ก่อนจะพังทุกอย่างเอง
น้องมิลล์มองเขาแปลกไปนะรอบนี้เพราะแววตาดูอ่อนโยนมากกว่าปรกติ ไหนจะกล้าแตะเนื้อต้องตัวเขาครั้งแรกด้วย เธอบีบแ
