เราสบตากันท่ามกลางความเงียบกว่าจะรู้สึกก็ถูกถึงตัวเข้าไปกอดแน่นมาก เธออยู่นิ่งปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาก่อนจะใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักเขาออกไปให้ห่าง
“ฉันขอโทษ” ได้อย่างก็ต้องเสียอย่างเธอรู้ดี แต่ไม่คิดว่าจะเจ็บมากขนาดนี้เลยด้วยซ้ำ
“ทำไมวะมิลล์? พี่มันเหี้ยมากไงวะทำแบบนี้” มันไม่มีสัญญาณเตือนมาก่อนเลยสักนิดเดียวว่าเราจะเลิกกัน
“ฉันแค่…แค่…” น้ำตาไหลมาไม่หยุดแต่ไม่มีเสียงสะอื้อ เธอพยายามจะพูดออกไปให้เขาเข้าใจแต่มันจะมีอะไรดีขึ้นมา
“เพราะมันใช่ไหม?” ไอ้เหี้ยไมโลมึงต้องได้กินตีนกูแน่
“ไม่ใช่!!” เธอส่ายหน้าปฏิเสธทันที
“พี่จำไว้ว่าไม่ยอมเลิกเด็ดขาด!” เขายังยืนยันคำเดิมและมั่นคงในคำตอบต่อให้เธอจะยืนยันในสิ่งที่พูดก็ตาม
“แต่ฉันจะเลิก เราเข้ากันไม่ได้หรอก เราจบกันตรงนี้จะดีกว่า” เธอพูดได้แค่นี้พี่ยักษ์ก็ดึงตัวเข้าไปกอดแน่นมากขึ้นกว่าเดิม เธอรู้ว่าเขาเสียใจมากแต่เธอก็เสียใจเหมือนกัน
“อย่าคิดจะมีใ
