คืนล่ามรัก

ความคิดสกปรก NC18+

‘ภูนี่พี่เพียงขวัญ’

วินาทีที่หญิงสาวก้าวเท้าเข้ามาในบ้าน สิ่งเคลื่อนไหวรอบตัวภูดิษหยุดชะงัก เด็กหนุ่มไม่ได้ยินเสียงแนะนำตัวของผู้หญิงคนนั้น เขาเห็นเพียงริมฝีปากบางเฉียบขยับไปมา เธอทำเพียงขยับยิ้มบาง ๆ กล่าวชื่อตัวเองกับเขา ดวงตากลมโตจ้องมาด้วยความใจดี

‘เพียงขวัญจะมาเป็นแม่แก เคารพเขาด้วยละ’

‘ฝากตัวด้วยนะคะคุณภู เรียกพี่ขวัญก็ได้นะ’

มื้อแสนพิเศษที่เขาไม่รู้ว่าเพราะอะไร กลายเป็นงานเปิดตัวหญิงสาวที่อายุห่างกว่าเขาไม่กี่ปี รอยยิ้มใสซื่อที่ทำเขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น กลายเป็นน้ำผึ้งอาบยาพิษทำภูดิษเจ็บแทบกระอัก ท่าทางการประคองขยับเก้าอี้แล้วฉุดไหล่เพียงขวัญนั่งลงของชายวัยห้าสิบสองที่เขาเรียกว่าพ่อ ทำเอาภูดิษตัวสั่นเทา

‘พี่อะไรกันให้มันเรียกแม่สิหนูขวัญ ต่อไปฉันฝากลูกชายฉันเป็นลูกชายเธออีกคนแล้วกัน’

เพล๊งงงง

‘กรี๊ดดด’

ช้อนในฝ่ามือใหญ่เขวี้ยงลงบนถ้วยกระเบื้อง น้ำแกงกระเด็นใส่ใบหน้าสวยพร้อมกับชามที่แตกละเอียด ภูดิษเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เขาก้าวไปพร้อมน้ำในมือหมายจะช่วยล้างหน้าให้เธอด้วยความรู้สึกผิด แต่เพียงสองก้าวทศวรรษก็ไม่ปล่อยให้ลูกชายตัวดีเข้าใกล้ภรรยาใหม่ สันมือสั่นตบเข้าใบหน้าหล่อเหลาเต็มแรง

เผียะ!!!

เผียะ ๆ ๆ ๆ

เพียงขวัญกรีดร้องเบา ๆ พลางเบิกตากว้าง ไม่คิดว่าเรื่องจะไปกันใหญ่ถึงขนาดนี้ ใบหน้าแดงก่ำเป็นจ้ำของภูดิษทำให้เขาหันมาเหยียดยิ้มให้เธอ

ราวกับต้องการให้เธอเห็นสภาพน่าสมเพชของเขา

‘สะใจไหม’ ภูดิษใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มหันไปมองเพียงขวัญด้วยสายตาเหยียดหยาม ‘พอใจรึยัง’

คำถามนั้นทำให้เพียงขวัญส่ายหน้าปฏิเสธเบา ๆ

‘ไอ้ภู! แกมันไอ้เด็กเหลือขอ แกจะทำให้ฉันสบายใจบ้างไม่ได้หรือไง!!! จะทำให้ฉันเจ็บหัวใจ...ไปถึงไหนกัน’ นิ้วมือสั่นเทาชี้ใบหน้าลูกชายตัวเอง คำว่าเจ็บหัวใจไม่ใช่คำเปรียบเปรย แต่หัวใจเขากำลังบีบรัดรุนแรงราวกับจะแตกสลาย

‘งั้นพ่อก็ตายตามแม่ไปสิครับ’

‘แกกลับมานี่นะ!!! ไอ้ภูไอ้ลูกทรพี สันดานแกมัน...อึก’ ดวงตาเหนื่อยล้าประกายแสงหม่นมองตามลูกชายที่หมุนตัวออกจากโต๊ะอาหารไปแล้วด้วยความเจ็บใจ

‘คุณท่านคะใจเย็น ๆ ก่อนดีกว่าค่ะ ขวัญจะพาไปพักผ่อนบนห้อง’

‘หนูดูมัน แล้วจะให้ฉันทำยังไงกับมัน จะให้ฉัน...ไม่เป็นห่วงมันได้ยังไง’ น้ำเสียงกระท่อนกระแท่นเอ่ยออกมา ลมหายใจเข้าออกจากทางปากส่งเสียงหวีดหวิว บีบหัวใจเพียงขวัญที่เริ่มสะอื้นออกมาตามหยดน้ำตาของผู้มีพระคุณ

‘คุณภู’

‘เธอต้องการอะไรกันแน่ สวย ๆ อย่างเธอเนี่ยนะจะรักตาแก่นั่น’

‘พี่เอายามาให้’ เพียงขวัญยิ้มก่อนจะชี้ไปที่แก้มนวลของตนเอง เธอเดินผ่านประตูห้องเขา เข้าไปหาภูดิษอย่างไม่เกรงกลัว แล้วฉวยมือเขาออกมาพร้อมยัดยาในมือใส่ฝ่ามือใหญ่ ‘ทาด้วยนะ คุณภูอย่าโกรธคุณพ่อเลยนะคะ ท่าน...กรี๊ดดดดคุณภู’

ตุบ!

‘หรือตาแก่นั่นไม่ถึงใจถึงมาอ่อยฉันถึงห้อง’ น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนใบหน้ามองเพียงขวัญ ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มจนเห็นเขี้ยวที่ซ่อนไว้ ใบหน้าหล่อเหลาก้มต่ำจนปลายจมูกชิดจนได้กลิ่นลมหายใจของหญิงสาว หัวใจของเธอและเขาเต้นรัวเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมอุณหภูมิร่างกายที่เดือดพล่าน

เพียงขวัญกะพริบตาปริบ ๆ รู้สึกถูกดึงดูดเข้าไปในภวังค์แสนหวาน สบสายตาที่กวาดทั่วใบหน้าหวาน นานมากพอที่ชายหนุ่มจะรู้ตัว เขาแค่นยิ้มก่อนจะหัวเราะลั่น

‘ผู้หญิงสารเลว ร่านไม่เลือก! ไสหัวเธอออกไปเดี๋ยวเสนียดจะติดห้องฉัน’

ความทรงจำในอดีตผุดขึ้นในหัวของชายหนุ่ม ร่างสูงเอกเขนกอยู่บนเตียงโดยมีร่างบางเดินไปมาในห้องเขาอย่างถือวิสาสะ เธอถ่ายรูปยาของเขาลงในมือถือตัวเองเพื่อจะได้จัดและเตือนภูดิษได้ถูก โดยเฉพาะยาแก้อักเสบที่ต้องบังคับให้กินให้หมด เพราะมันอาจจะทำให้ดื้อยาในอนาคตได้ โดยไม่รู้ว่าคนที่เธอคิดว่าหลับไปแล้วหรี่ตามองเธออยู่

ความสวยภายใต้แสงสลัวไม่เป็นอุปสรรคเลยสักนิด ความมึนเมาทำให้ร่างกายชายหนุ่มเร่าร้อน ทำได้เพียงจินตนาการภาพในหัว

สมองของเขากำลังเลื่อนลอยไร้สติ

อยากถอดชุดราคาแพงนั่นออกทีละชิ้น ซุกไซ้ซอกคอหอมหวาน เลียกลิ่นน้ำหอมที่แต้มไว้ตามซอกต่าง ๆ ให้ซีดจางเหลือเพียงแค่กลิ่นเขาและเธอคละคลุ้งบนตัวของเพียงขวัญ

นิ้วมือที่ซ่อนอยู่ในผ้าห่มพื้นใหญ่จิกเกร็งลงบนเตียง ข่วนระบายความเสียวซ่านราวกับคนโง่

อยากจูบให้เธอตัวสั่นไปทั้งตัว

อยากถอดกางเกงนั่นออกแล้วดันแก่นกายร้อนเข้าไปซุกซ่อนในความอุ่นของเธอ ให้เธอผวากอดเขาแน่นร้องครางชื่อเขาไม่หยุด

อยากโยกตัวกระแทกจนเพียงขวัญตัวสั่นสะท้าน

อยากแตกใส่หน้า ใส่นม ใส่ร่องสวาทของเธอ จนทุกอย่างของเขาย้อยหล่นลงมาเนื้อตัวของเธอ

อยากเห็นแก่นกายอยู่ในแก้มตอบๆ ดันลึกถึงลำคอ

ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แก่นกายร้อนระอุเลื่อนไปมาช้า ๆ ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดได้ ความคิดสกปรกในหัวของตัวเองทำเลือดคลั่งไปทั่วแก่นกาย ในเมื่อมันร้อนราวกับกำลังจะระเบิดซะให้ได้ ความเสียวสั่งให้เขาจิกเท้าลงบนพื้นเตียงครวญครางในลำคอกำรอบความใหญ่โตรัวมันเร็วขึ้นอีกครั้ง

“คุณภูเจ็บตรงไหนไหมคะ กินยาแก้ปวด...”

เพียงขวัญหันมองคนส่งเสียงคราง เธอยื่นหน้าไปมองเขาโดยไม่รู้เลย ว่าใบหน้าตัวเองกำลังทำให้ภูดิษตัวสั่นสะท้าน ดวงตาคมหลับตาข่มความต้องการอย่างยากลำบาก

ตอนนี้เขาอยากลากสะโพกกลมกลึงกดลงบนเตียงแล้วขย่มให้เสียงที่เรียกชื่อเขาสั่นระริกไม่เป็นภาษา

อยาก...แทบบ้า!

“ออกไป!!!”

“ถ้ามีอะไร...”

“ฉันบอกให้ออกไปไง...อึก...อ้าส์!!!” ภูดิษตะคอกไล่เธออีกครั้ง คราวนี้เพียงขวัญยอมถอยแต่โดยดี สายตาห่วงใยถูกถอนออกไป ทันทีที่หญิงสาวปิดประตูลง มือใหญ่ก็เร่งสาวแก่นกายที่กำลังผงาดเต็มกำลัง เขานั่งคุกเข่าเบียดร่างกายไปกับหมอนข้าง เลือดในกายร้อนผ่าวคลั่งมารวมที่แท่งเนื้อ กล้ามท้องหดเกร็งช้า ๆ ก่อนแก่นกายที่ร้อนระอุจะระเบิดน้ำรักขาวขุ่นพุ่งออกมาเป็นสายสาดลงบนเตียง

ภูดิษเหม่อมองภาพตรงหน้าด้วยความสมเพช

นับวันมันยิ่งไม่พอ