บทที่ 30 มารยาเมียเก่า

1389 คำ

"พี่คิน!" พริมพิจิกาฉีกยิ้มแฉ่งเมื่อเธอเห็นว่าคนที่ก่อเรื่องเมื่อครู่นั้นคือลูกพี่ลูกน้องของตนเอง ร่างเล็กกะทัดรัดรีบวิ่งเข้าไปกระโดดกอดภาคินด้วยความดีอกดีใจ "ไอ้คิน! ไอ้ควาย มึงต่อยกูทำไมวะ?" ปักษ์ตั้งสติได้แล้วก็เห็นว่าเพื่อนสนิทยืนอยู่ตรงหน้า ความรู้สึกโกรธเคืองที่อยากจะสวนหมัดหนักๆกลับไปให้อีกฝ่ายเมื่อครู่ค่อยจางหายไป ทว่าแรงหึงหวงกลับวิ่งแล่นเข้ามาแทนที่อย่างรวดเร็วเมื่อเห็นว่าภาคินยังคงสวมกอดพริมพิจิกาไว้แน่น จริงอยู่ที่ทั้งสองจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกันเท่านั้น แต่เพราะผิวเนียนนุ่มละมุนน่าทะนุถนอมของหญิงสาวกลับทำให้ปักษ์หวงแหนถึงขั้นไม่ต้องการให้ชายอื่นใดมาแตะต้อง "แล้วตกลงนี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมเมื่อกี้มึงทั้งกอดทั้งหอมน้องกู?" ภาคินขมวดคิ้วถามด้วยความรู้สึกสงสัย เพราะเรื่องราวในอดีตทำให้ตนจึงรู้ดีว่าปักษ์ไม่มีทางที่จะรักผู้หญิงคนไหนได้อย่างง่ายดาย แต่ทว่าภาพที่เขาเห็นเมื่อครู่มันกล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม