“ภัค!” คนถูกเจ็บจนพูดไม่ออก ยิ่งบริเวณข้อเท้ายิ่งเจ็บ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังไม่ลืมตวัดสายตามองไปยังคนที่ผลักเธอตกบันได้อย่างเอาเรื่อง ไม่คิดเลยจริงๆว่าปรางใจจะกล้าทำร้ายเธอถึงขนาดนี้ “ปรางไม่ได้ทำนะคะ!” เพราะถูกจ้องมองจากสายตาของคนทั้งบ้านปรางใจจึงเอ่ยขึ้น แม้น้ำเสียงจะสั่น แต่เธอก็ยังเชิดหน้าทำราวกับว่าสิ่งที่พูดออกไปคือความจริง “โกหก! ผู้หญิงคนนี้ผลักคุณภัคตกบันไดลงมาจริงๆ นะคะคุณน่าน องุ่นเห็นกับตา!” คำยืนยันของคนสนิทดูเหมือนจะได้ผลเพราะน่านฟ้าเองก็ไม่เชื่อว่าจู่ๆ ภรรยาจะตกบันไดลงมาด้วยตัวเอง “ไม่จริงนะคะน่าน! แกโกหก! ฉันไม่ได้ทำนะ!” “เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ!” เพราะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคืออาการเจ็บที่ข้อเท้าของภรรยา น่านฟ้าจึงไม่มีเวลามาซักไซ้หาความจริง เขาเลือกที่จะช้อนตัวคนเจ็บขึ้นแนบอก นั่นเองเธอถึงได้ยอมพูดด้วยจากที่ไม่ว่าจะพยายามทำตัวเย็นชาใส่แค่ไหนสิ่งที่ได้กลับมาก็มีแต่ค