“เจ็บกายไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ภัคเจ็บใจมากกว่า คอยดูนะหายดีเมื่อไหร่ภัคจะกลับไปเอาคืนให้เจ็บยิ่งกว่า!” คนถูกถามตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เอาเรื่องเต็มที่ ไม่มีวันที่เธอจะยอมเจ็บตัวฟรีในเรื่องนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนขี้ขลาดที่กล้าทำร้ายเธอจากข้างหลัง
“แต่พี่ภัคคงไม่มีโอกาสได้เอาคืนเขาแล้วล่ะ”
“ทำไมคะ!”
“เพราะว่านับจากนี้ไปปรางใจจะไม่มายุ่งกับพวกเราอีก ถ้าเขาทำ พี่คงไม่มีทางเลือกนอกจากส่งวีดีโอพวกนี้ให้ตำรวจจัดการ”
น้ำเสียงกับแววตาที่ดูเหมือนโกรธเอามากๆ ทำให้ภัคจิราเชื่อว่าสามีของเธอไม่ได้โกหก แต่นั่นมันก็ยังทำให้เธอหงุดหงิดอยู่ดีที่พลาดท่า ทำให้ตัวเองต้องมาเจ็บตัวแบบนี้
“พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้ภัคต้องมาเจ็บตัวแบบนี้” เธอว่าเธอเจ็บแล้ว แต่พอได้เห็นสายตาของน่านฟ้าที่มองมามันกลับทำให้รู้สึกว่าเขาเจ็บกว่าเธอซะอีก มันจริงที่ว่าเรื่องทั้งหมดจุดเริ่มต้นคือเขา แต่เรื่องแบบนี้จะโทษเขาก็คงไม่ได้คนที
