รอยสวาทอสูร

กลายเป็นหัวใจอสูร

ตอนที่ 3

หล่อนคงไม่ฝากกุญแจห้องพักไว้ให้เขากับพนักงานประชาสัมพันธ์ชั้นล่างหรอกนะเขาทราบเหตุผลของหล่อนดีไงล่ะว่าเพราะมันมีจุดหมายปลายทางอะไรซ่อนซุกอยู่ เป็นเงื่อนงำความใคร่ ซึ่งเป็นเรื่องที่เขาคาดเดาไม่ยากหรอก หากเขาเองก็รู้และก็ใช่ว่าในสถานที่แห่งนี้ ใจเขานั่น นึกอยากจะมาเสียเมื่อไหร่กันล่ะ หากไม่เพราะการกระทำของหล่อน

หากว่าไอ้ครั้นจะปฏิเสธก็เป็นภาพที่ไม่สวยเลย เพราะว่าเขาเป็นถึงสุภาพบุรุษ นี่จะให้มาบิดพลิ้วอารมณ์ออกอาการทำลายน้ำใจสุภาพสตรีแสนสวยอย่างหล่อนได้อย่างไรหนอ แล้วก็ยังเคยเป็นสุดสวาทบาดจิต

“แลมพ์ขา”

พยายามปั้นสีหน้าหวานเชื่อมอ่อนโยนใส่ร่างงามของหล่อน ยิ้มเจ้าเสน่ห์ให้หล่อนตายใจ แสร้งทำเป็นว่าลุ่มหลงในรสชาติเนื้อนวลของหล่อนที่กำลังตระกองกอดเขาแนบแน่นอย่างนี้

ลึกๆในดวงตานั้นถูกเขาจ้องมองด้วยอารมณ์ที่รู้สึกสังเวช นี่หล่อนเป็นอะไรของหล่อนนี่.. ร้อนรนพล่านกระสันเหลือเกิน โหยหาความรักหรือว่าความใคร่ล่ะ แต่คำตอบที่เขาน่าจะรู้ดีก็คือความใคร่..งั้นคงไม่เรียกใช้บริการโทร.เรียกเขามาตอบสนองหรอก

แววตาเหี้ยมเกรียมของวาทิตนั้นที่คราวนี้กระหยิ่มยิ้มเยาะที่มุมปากเพราะว่าเขาจัดการเออออไปตามคำของหล่อนเรียกได้ว่ายอมตามใจอย่างง่ายดายแล้วจากนั้นสาวสวยผู้ร้างเปลี่ยวใจ อารมณ์ลิงโลดอย่างเขมญา

หล่อนก็เริ่มจะดึงคอปกเสื้อของเขาครั้งใหม่อีกครั้ง หลังจากที่คราวแรกเขาดูอิดออดสงวนท่าทีซึ่งเป็นเชิ้ตสีอ่อน พร้อมกับกระชากเบาเอาใบหน้าของหล่อนโน้มเข้ามาพร้อมกับกายที่เบียดชิดหนุ่มหล่อแนบชิดเสียดสีมากกว่าเดิมด้วยเสน่หา เอ่ยบอกว่า

“นึกว่าจะลืมเขมแล้วข่าวคราวก็ไม่ได้ส่งให้เขมรู้บ้างเลยนี่ จะบอกให้รับรู้ไว้นะคะแลมพ์ขา เขมน่ะไม่เคยที่จะลืมแลมพ์ลงได้เลยนะคะ ถึงแม้ว่าเขมจะแต่งงานกับยาสิทธิ์ไปแล้ว แต่ก็เพิ่งหย่าขาดไปแล้วด้วยค่ะ”

นี่หล่อน กล้าเอ่ยถึงผัวของหล่อนที่เพิ่งหย่าขาดจากกันไป อย่างไม่นึกปรารถนา หล่อนแทบอยากจะไล่ชื่อเขาออกไปให้พ้นจากหูและสมองรับรู้ของหล่อน

เพราะหล่อนไม่ชอบเขาแล้ว หล่อนเบื่อ หันมาทำตาหวานฉ่ำใส่แลมพ์ระริกใส่ท่าทางแลมพ์ชอบด้วยกระมัง เห็นดวงตาของเขาลุกวาบจุดโชนด้วยไฟสวาทร้อนแรงที่แทบจะแผดเผาไหม้กายสาวของหล่อนให้ไหม้มอดเดี๋ยวนี้

“แลมพ์ขาทั้งคืนเลยนะคะอยู่กับเขมจนยันเช้า”หล่อนบอกอย่างสุขสมในอ้อมกอด

ชั่วแวบนั้นดวงตาของแลมพ์เปลี่ยนสีเป็นหยามเยาะหมิ่นดูแคลนผู้หญิงคนนี้อย่างหนัก ที่หล่อนกวักมือเรียกเขามาเพื่อต้องการทำเรื่องแบบนี้ หล่อนเป็นอะไรไป เป็นผู้หญิงมักง่ายไปแล้วหรือ นึกถึงเมื่อก่อนก็ต้องยอมรับว่าเขานั้นเคยรักหล่อนและหลงอย่างหัวปักหัวปำ

และลองย้อนถามตนเองอีกครั้งในวันนี้ ถามว่าตัวเองไปหลงรักหลงใคร่หล่อนได้อย่างไรเมื่อวันวานอดีตไม่นึกเลยว่าหล่อนจะเป็นผู้หญิงที่ใส่หน้ากากกุลสตรีรวมทั้งเป็นผู้หญิงที่แต่งจริตและใช้ความรักมากเปลือง..กับความมักง่ายของอารมณ์

ดูเหมือนเขายังไม่เอ่ยตอบใดๆ และแสดงอารมณ์ผลีผลาม เพื่อสนองตอบหล่อนในอารมณ์นอกจากอาการนิ่งครุ่นคิด หากแล้วในครู่ต่อมา เขาก็กระหยิ่มยิ้มที่ใบหน้าอีกครั้ง เมื่อตัดสินใจแสดงละคร เอาใบหน้าของเขาโน้มลงเพื่อแนบจูบที่ดวงหน้าจมูกแก้มคางและทาบทับริมฝีปากของหล่อนอย่างเร่าร้อนตามที่หล่อนเรียกร้องมาและหล่อนดูเหมือนโหยหา และพร้อมกันนั้น ความเริงระรื่น ยิ้มเต็มดวงหน้าของสาวเปรี้ยวอย่างเขมญา ด้วยเพราะหล่อนนั้นคิดเสมอว่า ในที่สุดนั้น วาทิตหรือ แลมพ์ก็กลับมาเป็นของหล่อนอีกครั้ง นี่ เพราะ ใช้เล่ห์มารยาหญิง ที่สามารถขุดงัด เอามาใช้ได้มากกว่าห้าร้อยเล่มเกวียนเสียอีก

อาจจะพันจะหมื่นหล่อนก็ทำได้นี่เป็นเพราะเขาเป็นรักเก่ารักเดิมของหล่อน หล่อนจึงทำกับเขาแบบนี้

เพราะในเมื่อสุขสมล้นใจอย่างซ่านทรวงเสียวเช่นในเวลานี้ ที่บริเวณใต้ลำคอขาวผ่องนั้นร้อนร่าน จนหล่อนสะท้านและเคลิบเคลิ้มเตลิดไหลไปกับบทรักของเขาที่กำลังเริ่มต้น อย่างสวยสดงดงาม ในหัวใจทั้งหมด หากแต่หล่อนก็แกล้งสะบัดสะบิ้งกาย ยั่วยวนในท่าทีกับเขา สะบัดก้นโยกย้ายสะโพกไปมาและบนเนื้อนวลที่ผ่องพรรณหล่อนกำลังจูบแลมพ์ตอบสนองเขาอย่างดูดดื่มถึงพริกถึงขิง แล้วพลันนั้นหล่อนก็จัดการเพื่อจะดึงเม็ดกระดุมจากเสื้อเชิ้ตสีอ่อนที่เกะกะสายตานัก ปลดออก

หากแต่ว่าหล่อนดึงได้สามเม็ดเท่านั้นเผยให้เห็นความผึ่งผายกล้ามเต่งตึงเป็นมัดสมบูรณ์สมชายชาตรีที่เต็มไปด้วยพละกำลังแค่นี้หล่อนก็หลงใหลเขานักคิดเหมือนกันว่า หล่อนเคยทิ้งเขาลงคอได้อย่างไรกันถ้าเขาไม่รังเกียจหล่อนก็พร้อมจะโอเคอีกครั้ง

“แลมพ์ขาวันนี้โรแมนติกมากๆนะคะ”หล่อนกระซิบอีกครั้งที่ข้างหูแล้วเลื่อนใบหน้าเพื่อรอรสสัมผัสจากเขาอีกครั้ง แต่แล้ววาทิตกลับเบี่ยงพ้นจากหล่อน เขมญาเอ่ยขึ้น “ไม่ชอบหรือคะ เขมถอดให้”

“งั้น เขมถอดของเขมก่อนก็ได้ แลมพ์จะได้รู้ไงล่ะคะ ว่าเขมน่ะยังสวยเหมือนเดิม ไม่มีอะไรสึกหรอ”

เขาอยากจะอ้วกนักในเวลานี้ ยังมีหน้ามาประกาศปาวๆใส่เขา

ฮึ วินาทีต่อมาหรอก เขมญาจะได้รู้จักคนอย่างเขาอย่างดิบดี ต่อไปหล่อนคงร้องครางไม่ออกอย่างแน่นอน

ว่าเขาจะเล่นเกมอะไรกับหล่อน เนื่องจากเขาเคยเป็นผู้ชายโง่เง่าคนหนึ่งที่หล่อนเคยสนตะพายนั่นเอง

หล่อนเปลือยเปล่าขาวโพลนอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ไม่มีส่วนสัดตรงไหนที่ปิดบังมิดเร้น หล่อนกำลังถูกตัณหากวักมือเรียก เขายิ้มเยาะใส่ มองร่างที่ขาวโพลนของหล่อนด้วยแววตาเหี้ยมเกรียมหยามหยัน วันนี้แหละเขาจะสอนอะไรบางอย่างให้เขมญารับรู้

“ แล้วผัวคุณล่ะ เขารู้เรื่องนี้หรือเปล่า”

“โอ๊ย ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ เขมหย่ากับมันแล้ว ผู้ชายอย่างมันห่วยแตก”หล่อนกล้าใช้คำนี้ได้

“ งั้นรึ”แล้วเขาถามหล่อนอีก นัยน์ตามองหล่อนเล่นมากกว่าสายตาที่กระหายลามเลีย

“ แล้วผมล่ะ จะให้เป็นอะไร ถ้าต้องกลับมาคบกับคุณอีกครั้งเขมญา”

“ก็แหม แลมพ์น่ะไม่ได้คิดรังเกียจเขมไม่ใช่หรือคะ แลมพ์ขา เราก็กลับมารักกันใหม่เหมือนเดิมสิคะ นะคะ”