บทที่17
ร่างอ้อนแอ่นก้าวขึ้นสู่รถม้า ตากลมโตหันไปมองกลุ่มหมอกควันไฟที่ลอบฟุ้งอยู่เต็มท้องฟ้าจนก้อนเมากลายเป็นสีเทาหม่อน เพลิงไหม้จวนตระกูลไป๋คงเป็นที่กล่าวถึงไปอีกนาน
กวนเสี่ยวถงมอบตั๋วเงินให้จางลี่เพื่อไปหาซื้อรถม้าและหนังสือออกจากเมืองหลวง แม้จะพึ่งพบกันแต่กวนเสี่ยวถงมั่นใจว่าไว้ใจจางลี่ได้ จางลี่ก็ไม่ต่างจากนางอยากหนีไปจากสังคมห่วยๆแบบนี้ ชายที่กดสตรีเอาไว้เป็นเพียงแค่เครื่องมือผลิตลูก
“ช้าก่อน หยุดรถม้าก่อน”
“มีเรื่องอะไรเจ้าค่ะ หนังสือไม่ถูกต้องหรืออย่างไร” กวนเสี่ยวถงถามออกมาจากรถม้า อีกไม่กี่จั้งก็จะพ้นประตูเมืองหลวงแล้ว นางกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
“หามิได้ แต่ขบวนของรัชทายาทกำลังจะถึงประตูเมือง ข้าอยากให้รถม้าของคุณหนูหลีกทางให้รัชทายาทผ่านไปก่อนเท่านั้น” นายทหารอ่านหนังสืออนุญาตผ่านทางแล้วถูกต้อง แต่ให้รถม้าเคลื่อนออกไปตอนนี้จะขวางทางขบวนของรัชทายาท
กวนเสี่ยวถงหันไปสบตาจางล
