บทที่13
ไป๋ลู่มองภาพเบื้องหน้าด้วยแววตาริษยา ทุกครั้งที่รัชทายาทออกศึกเป็นนางที่ยืนอยู่แถวหน้าสุด เป็นเพียงสตรีเดียวที่จ้าวหยุ่นหลงเอ่ยคำร่ำลาก่อนเดินทาง แต่วันนี้ที่ตรงนั้นกลับถูกผู้อื่นครอบครอง วันที่จ้าวหยุ่นหลงกลับมานางสู้อุตส่าห์แต่งกายงดงามมายืนรอต้อนรับที่ประตูทางเข้าเมือง แต่เขาไม่ได้กลับมาเพียงลำพัง ยังพาองค์หญิงจากแคว้นเว่ยกลับมาด้วย
ที่ผ่านมารัชทายาทไม่เคยรับสตรีนางใดเข้าวัง หลับนอนกับเหล่านางคณิกาเพราะสตรีเหล่านั้นหลังจบคืนกับรัชทายาทแล้วต้องดื่มน้ำแกงไร้บุตร ไป๋ลู่กำหมัดแน่น ตั้งแต่กลับมาจ้าวหยุ่นหลงก็มาพักที่จวนของนาง แต่กลับใช้เวลาอยู่ที่เรือนนอนขององค์หญิงแปดทุกค่ำคืน ไม่มีคำสั่งให้ต้มน้ำแกง ไป๋ลู่ยิ้มเย็นการที่องค์หญิงแปดมาพักที่จวนของพี่ชายนางก็มีข้อดี โชคดีที่ข้าคนนี้ไหวพริบดี จึงแอบให้แม่ครัวต้มน้ำแกงที่ว่านั้นเอาไว้แล้ว กลับจวนวันนี้ข้าจะให้คนเอาไปให้องค์หญิงดื่ม มีเ
