ไร้เหตุผล ตอนที่ 1

4144 คำ

ลมเย็นกระโชกผ่านกระทบอาภรณ์ที่ห่อหุ้มผิวเนื้อนวลจนต้องเอามือลูบไล้ให้เสียดสีเกิดความร้อน นี่ไม่ใช่ฤดูหนาว แต่เพราะพายุในช่วงฤดูร้อนทำให้อากาศแปรปรวนและเย็นลง ยิ่งอยู่ชนบทแบบนี้ด้วยแล้วก็ยิ่งหนาว เพราะธรรมชาติยังคงสภาพอยู่มากกว่าในตัวเมือง             “หอม...ไม่กินข้าวกินปลาเหรอลูก”             “คุณยาย...ออกมาทำไมจ๊ะ หนาวออกเดี๋ยวก็ไม่สบายกันพอดี” หญิงสาวหันมองตามเสียงสั่นเครือของผู้สูงวัยที่เดินตะคุ่มตรงมายังเธอ ก่อนจะเข้าไปประคองร่างในวัยเจ็ดสิบปีที่ไม่ได้สะดวกคล่องแคล่วเหมือนเช่นเคยอีกแล้ว             “แล้วเราล่ะ ไม่หนาวหรือไง อืม...มืดครึ้มตั้งแต่เย็นย่ำแบบนี้เดี๋ยวฝนก็ตก เข้าบ้านดีกว่านะ”             “ค่ะ...” เธอตอบเสียงเบาหวิว ยิ้มเอาใจบุพการีซึ่งเลี้ยงดูมาตลอดยี่สิบกว่าปีตั้งแต่บิดากับมารดาเสียไปเพราะอุบัติเหตุและพยุงท่านเดินเข้าบ้านหลังกะทัดรัดที่อาศัยมาตั้งแต่จำความได้ ทุกอย่า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม