06ผ้ายับ

1858 คำ
ไข่เจียว TALK (คุณอา: น้องไข่รับสายอาหน่อยนะคะคนดี) (คุณอา: ไข่เจียว) (คุณอา: รัมภา!) ฉันนั่งมองโนติที่เด้งเข้ามารัว ๆ รับสายเหรอ รับแล้วฟังคำโกหกน่ะไม่เอาด้วยหรอก ตอนนี้ไม่มีอารมณ์มาฟัง คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าเขาทำอะไรมา มาบอกห้ามฉันอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เขาน่ะทำได้ทุกอย่าง แบบนี้มีแฟร์ที่ไหนกัน “ดิ้นไปเลยค่ะ ไข่ไม่รับสายคนสำส่อนหรอก” ดิ้นให้ตายไปเลย มาเอาจูบแรกฉันไปแล้วยังกล้าไปผสมพันธุ์กับคนอื่น ฉันเมินต่อไลน์ที่เด้งเข้ามารัว ๆ แล้วเลือกกดกลุ่มลับที่เพื่อนสร้างและดึงฉันเข้าไปด้วย นาน ๆ ครั้งฉันแอบเข้ามาสักทีเพื่อหาอะไรดูดับอารมณ์ที่ไม่ใช่ตัวตนของฉัน (แพรรัตน์: กรี๊ด! อีไข่คนดีเข้ามา หวีดหน่อยพวกมึง) (แพรวา: กรี๊ด! สามบ้านแปดบ้าน มึงไม่เป็นคนดีของคุณอาแล้วเหรออีไข่) (ไข่เจียว: อย่ามาแซว) (นุกนิก: @แพรวา @แพรรัตน์ สงสัยวันนี้คุณอาข้างบ้านทำผิดอีกแล้วมึง) (แพรวา: อีไข่เจียวเก็บทรงไม่อยู่) (แพรรัตน์: เก็บทรงไม่ได้ ไม่ใช่ตัวตนอะเนอะ) (ไข่เจียว: พอจ้า เลิกแซวจ้า) (นุกนิก: 555 อย่างจี้) (แพรรัตน์: ปรึกษาหน่อยค่ะ หนูอยากได้อาข้างบ้านเป็นผัวต้องทำไงคะ) (นุกนิก: เอิ่ม อันดับแรก หนูต้องเป็นเด็กดีเรียบร้อยเหมือนผ้าที่พับไว้ ต้องทำตัวใสซื่อออกไปทางซื่อบื้อไร้เดียงสา จะได้ดูน่ารักน่าทะนุถนอม และที่สำคัญต้องเหมือนคนหัวอ่อนหลอกง่าย อ้อนเยอะ ๆ คนแก่น่ะขี้เหงา แต่ก็ขี้เอาด้วยจ้า) (แพรรัตน์: อุ้ยตื่นเต้น ๆ อยากมีโมเมนต์แบบนั้น สงสัยต้องหาคุณอาบ้าง) (ไข่เจียว: พอได้แล้วจ้า เลิกแซว วันนี้มีอะไรดูอะ) (นุกนิก: มึงล็อกห้องดียัง) (ไข่เจียว: ดีแล้ว) (แพรวา: ไอ้ข้ออ้างดูซีรีส์ห้ามกวนของอีไข่นี่ได้ผลดีจริง บ้านกูไม่มีใครสงสัยว่ากำลังทำไรกัน) (ไข่เจียว: เด็กเลวไง) (แพรรัตน์: แม่เด็กดีของคุณอา มาค่ะ มาเริ่มกันเถอะ ตื่นเต้นใจจะขาด ดูดี ๆ เด้อค่า) จบที่เสียงแพรรัตน์ ภาพที่ฉันเห็นหน้าจอคือเราสี่คนมีหน้ากากปกปิดใบหน้ามิดชิด แต่สัดส่วนร่างกายจุดอื่นนั้นเห็นชัดเจน จากนั้นมีอีกหนึ่งคนโผล่ขึ้นมา ใบหน้าเขาหล่อคม ฉันเห็นหน้าเขาชัดมาก เล่นเอาฉันเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ บ้าบอน่า อะไรจะขนาดนั้น ในหน้าจอแมคบุ๊คผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในกล้อง เขาส่งยิ้มพราวเสน่ห์ ยกนิ้วขึ้นมาไล้ริมฝีปากหนาและแลบลิ้นออกมาเลีย โยกตัวเบา ๆ ไปกับเพลงที่กำลังเปิด กล้ามเป็นมัด ๆ เล่นเอาฉันใจสั่น ชายคนนั้นเดินไปที่เตียง บนเตียงมีตุ๊กตายางหุ่นอวบอึ๋มนอนอยู่ เขาขึ้นไปคร่อม ยื่นมือสัมผัสที่หน้าอกของตุ๊กตายาง บีบคลึงพร้อมกับโยกตัวใส่ตามจังหวะของดนตรี เพื่อนฉันพากันเงียบ เหมือนยกนิ้วขึ้นมากัดมาดูด ขณะที่ฉันจ้องทุกการกระทำของผู้ชายคนนั้น เขาถอดกางเกงออก ตรงนั้นของเขาใหญ่กว่าคนอื่นที่ฉันเคยเห็นมา เขาคลานเข่าไปที่ใบหน้าของตุ๊กตายางแสนสวย ยัดส่วนนั้นเข้าที่อุ้งปาก มือจับที่หัวเตียง เด้งสะโพกเบา ๆ แล้วครางกระเส่า จากที่เด้งเบา ๆ เริ่มถี่ขึ้น รุนแรงขึ้น ถ้าเป็นคนจริง ๆ โดนกระทุ้งปากขนาดนั้นมีหวังคอหอยพัง ไม่นานนักชายคนนั้นก็ขยับตัวลุกขึ้น เดินมาที่หน้ากล้อง ถอดถุงยางอนามัยที่เป็นเครื่องป้องกันออก มัดที่ปากถุงแล้วจ่อมาให้พวกฉันเห็นชัด ๆ พร้อมกระตุกริมฝีปากยิ้มหนึ่งที เพื่อนฉันพากันร้อง “ว้าว” ขณะที่ฉันคว้ายาดมมายัดจมูกสูดดมแรง ๆ เมื่อชายคนนั้นเริ่มนั่งลงแล้วใช้มือรูดแก่นกายที่แข็งขึงนั้น มันใหญ่โต เส้นเอ็นปูดโปน หัวมันแดงเถือกรูปร่างส่วนบนหัวบานคล้ายดอกเห็ด (ฉันอยากดูดดุ้นคุณจังเลยค่ะฮันนี่) (ถ้าฉันอยู่ตรงนั้นจะเลียให้คุณลืมไม่ลง) (โอ้ มันใหญ่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอ) (ฉันจะเป็นลม) อันนี้ฉันพูด ประโยคข้างบนคือเพื่อนทั้งนั้น พวกนี้หื่นขึ้นสมอง ขณะที่ฉันกำลังจินตนาการว่าถ้าเจอของใหญ่แบบนี้ร่างกายน่าจะรับไม่ไหว เพื่อน ๆ ของฉันเริ่มส่งเสียงครางเพื่อเร่งเร้าให้ชายคนนั้นสำเร็จความใคร่ เขาก็สาวมือกับดุ้นใหญ่ สายตามองมาที่กล้อง เซ็กซี่เป็นบ้า เห็นแล้วก็นะ… โอ้ ไม่! ยัยแพรวาถอดเสื้อผ้าแล้ว ยัยนี่ทุกรอบเลยจริง ๆ (โอ้ฮันนี่ ดูนมฉันสิ ดุ้นของคุณกำลังโดนนมใหญ่ ๆ ของฉันบีบ อ้า ฮันนี่ ฮันนี่คุณเสียวไหมคะ) พอโดนยัยแพรวาเล้าด้วยเสียงและเล่นนมใส่ชายคนนั้นก็รูดท่อนเอ็นจนน้ำสีขาวพุ่งออกมา เขาส่งเสียงครางพร้อมใบหน้าเซ็กซี่ปะปนทรมาน (อื้ม อื้ม อ่า) (ฉันอยากให้คุณกระแทกฉันแรง ๆ จังที่รัก ช่วยทำฉันที) รอบนี้นุกนิกเป็นคนพูด ในมือมีอุปกรณ์ช่วยตัวเอง ผู้ชายคนนั้นหอบหายใจ มือเริ่มสาวที่ท่อนเอ็นแล้วลุกเดินไปที่ตุ๊กตายางอีกครั้ง รอบนี้เขาจับตุ๊กตายางกางขาอ้ากว้างเป็นรูปตัวเอ็ม แหวกกลีบตรงหว่างขา คว้าเจลหล่อลื่นมาชโลมที่ท่อนเอ็น แล้วค่อย ๆ พรึ่บ! “ไข่เจียว” ให้ตาย ผ้าห่มที่คลุมหัวถูกดึงออก ฉันรีบพับหน้าจอลงอย่างไว ดีนะที่ฉันไม่ได้แก้ผ้าเหมือนเพื่อน และยังไม่ได้มีอารมณ์ร่วม “มีอะไร” โอ๊ย ใจเต้นตุบ ๆ ไปหมดเลย ถ้ามีใครรู้ว่าฉันทำอะไรนี่แย่เลยนะ นี่เป็นความลับแบบลับสุดยอดของสุดยอด “อาเป้งอยากคุยด้วย” เทวายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน “ไม่ว่าง ดูซีรีส์อยู่ ไม่คุย ออกไปเลย” ฉันชักสีหน้าไม่พอใจ เทวา หรือหมูสับน้องชายคนเล็กคือจะรู้อยู่แล้วว่าถ้าฉันบอกว่าดูซีรีส์นั้นห้ามเข้ามากวน แล้วเข้ามาทำไม “ก็อาอยากคุย” “ไม่คุย แล้วเข้ามาได้ไง ล็อกประตูอย่างดีแล้วนะ” “ไขกุญแจเข้ามา เห็นเงียบนึกว่าเป็นไร เรียกเป็นสิบนาทีไม่ตอบ ก็เป็นห่วงไง แล้วนี่ดูซีรีส์อะไรทำไมต้องคุมโปงนั่งหัวโด่บนที่นอน ไม่เปิดทีวีดูดี ๆ ไม่ปวดหลังเหรอ” “แล้วยุ่งอะไรด้วย ออกไป ไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น” “ทำอย่างกับแอบดูหนังโป๊” น้องชายฝาแฝดคนเล็กทำหน้าสงสัยใส่ฉัน “ไข่ไม่ใช่เพรากับหมูนะ ไม่ใช่คนแบบนั้น” ใครกันจะดู บ้า ไม่มีหรอก ดูออนไลน์สด ๆ เลยต่างหาก แฮ่! “ก็แหย่เล่นไปงั้นแหละ อย่างไข่เนี่ยนะจะดูหนังโป๊ ธรรมมะธรรมโมเป็นหลวงลุงไปแล้ว ให้มีแฟนสักคนก่อนเถอะ เอ้า นี่คุยซะ” เทวาโยนโทรศัพท์ใส่หน้าตักฉัน “ก็บอกว่า...” “ขอร้อง รับเงินเขามาแล้ว ต้องยื่นหมูยื่นแมว ถือว่าช่วยน้องชายหารายได้แล้วกัน” แค่นั้นเลยค่ะ พูดเข้าข้างตัวเองแล้วเดินออกจากห้องไปแล้ว ทิ้งโทรศัพท์ที่ยังมีการทำงานของการโทรเอาไว้ให้ฉัน หน้าจอคือเบอร์ของคุณอาตัวเลขกำลังเดินไปเรื่อย ๆ เฮ้อ ฉันปรับอารมณ์ ปรับน้ำเสียงให้เป็นคนละคน พูดกับปลายสายเสียงแผ่วเบา “ค่ะ” (น้องไข่คะ ฟังอาพูดก่อนนะ อย่าเพิ่งงอนกันเลย น้องไข่เป็นแบบนี้อาใจไม่ดีนะ) จะให้ฟังเรื่องโกหกน่ะเหรอ ฉันไม่ใช่เด็กน้อยไร้เดียงสานะ เพื่อนที่สนิทกันต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าฉันร้ายเดียงสา ที่คุณอาเจอน่ะภาพลักษณ์ที่ฉันสร้างขึ้นมาทั้งนั้น “อะไรคะ คุณอาจะผิดคำพูดอะไรกับไข่อีก เห็นไข่เป็นเด็กเลยจะพูดหลอกอะไรก็ได้ใช่ไหม” ที่คิดกับที่พูดออกมาต่างกันราวฟ้ากับเหว ใครว่าฉันเป็นนางฟ้ากัน ไม่จริง ไม่ใช่เลยจ้า (คนดี คนดีฟังอานะ คือ...) คืออาไปนอนกับผู้หญิงมาแล้วเก็บรอยไม่หมด หลักฐานก็เลยโผล่ อาจึงหาคำมาแก้ตัวไม่ได้ ก็เลยคือ คือ และคือ “คือกลับไปนึกคำพูดแล้วค่อยมาสร้างเรื่องให้ไข่เชื่อนะคะ” พูดแล้วฉันก็กดวางสายทันที “ใจเย็นไข่เจียว ไร้เดียงสา ไร้เดียงสา เราต้องไร้เดียงสาเข้าไว้” ปรับอารมณ์อยู่ครู่ใหญ่ จากนั้นก็ตั้งกระทู้ในเว็บไซต์แห่งหนึ่ง {อายุ 18 ปี อยากได้อาข้างบ้านเป็นสามีควรทำไงดี เอาแบบให้รักเรา หลงเรา คิดถึงเรา เพ้อถึงเรา กินข้าวไม่ได้นอนไม่หลับกระสับกระส่าย จะเป็นบ้าตายถ้าไม่ได้เจอเรา เขาอายุ 41 ปีเพอร์เฟคไปซะทุกอย่าง เขาโสดมาตลอดเพื่อนัวกับผู้หญิงทุกคนได้อย่างสะดวก อยากมัดใจเขาแต่พ่อเราก็ไม่ชอบเขา เอาไงดี} (พุ่งชนสิ 18 ปีเคี้ยวหนุบหนับใครจะไม่ชอบ) (ทำของใส่เลย โอมจงรักกูหลงกูกินไม่ได้ถ้าไม่กินกูก่อน) (หาคนรุ่นเดียวกันเถอะ มีความสุขกว่าเยอะ คนแก่กว่าไม่เข้าใจเรา แล้วยังชอบมองเราเป็นเด็กตลอดเวลา ชอบเอาอายุมาตัดสินเรา จากใจคนมีผัวแก่ อยากเปลี่ยนเป็นมีผัวเด็กขึ้นมาทันที คงเคี้ยวดังกรุบ ๆ) (แอบแซ่บไปเลยจ้า อย่าให้พ่อรู้ ตื่นเต้นดี) (มึงใช่ไหม อขจรภศววน) แอ็คหนึ่งเด้งขึ้น เพื่อนในกลุ่มฉันแน่ เล่นย่อชื่อมาขนาดนี้ สงสัยชมผู้ชายในกลุ่มลับเสร็จไปแล้ว ถึงได้โผล่มาที่เว็บไซต์นี้ ฉันไม่ใช่คนเรียบร้อย ฉันมันผ้ายับที่พ่อพยายามพับ ซึ่งถ้าพ่อกับครอบครัวต้องการฉันจะทำให้ ขณะเดียวกันฉันก็ใช้อีกชีวิตบนโลกโซเชียล โลกที่มีทั้งด้านดีด้านลบ ต้องระมัดระวังให้มากที่สุด ฉันชอบอาเป้ง เขาเท่ ดูดี ใจดี อบอุ่น เข้าใจฉัน ซึ่งนั่นคือความรู้สึกในวัยเด็ก สาวน้อยโลกสวย แต่พอโตขึ้นฉันเริ่มสังเกต ตอนนี้เริ่มอ่านเขาออกเพราะเพื่อน ๆ ในกลุ่มชอบค้นหาอะไรที่เป็นโลกมืดมาแล้วดึงฉันเข้าไปดู ฉันไม่ชอบเที่ยวข้างนอก สังคมที่คนเบียดเสียดกันจนอึดอัด ฉันคิดว่าอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมก็ออกไปสู่สังคมได้เหมือนกัน สังคมมืดในโลกโซเชียล ได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็นเยอะเชียวล่ะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม