"เรากล่าวสิ่งใดออกไปไม่เห็นว่าจะจำได้แม้แต่นิด" ลิ้นร้อนเลียใบหูเล็กพรางกระซิบเสียงเบา เขาแหย่ปลายลิ้นเข้าไปในรูหูเล็กแล้วกัดใบหูนางเบาๆ
เจ้าเว่ยขนลุกชันตาเต้บ้านี่มีความสามารถในการปลุกปั่นอารมณ์คนอย่างล้นเหลือ
"ฝ่าบาททรงสัญญาว่าจะจุมพิตอย่างเดียวจะไม่ล่วงเกินส่วนอื่นนี่เพคะ"
"เราเคยกล่าวเช่นนั้นจริงแต่ไม่เคยกล่าวว่าจะจุมพิตแค่ที่ปากของเจ้าเท่านั้น เราสามารถจุมพิตเจ้าได้ทั่วร่างเช่นที่กำลังทำอยู่โดยไม่ได้ทำผิดคำพูดแม้แต่นิดเจ้าจะหาว่าเราผิดคำสัญญาได้เช่นใด"
"เต้คนเลวกล้าดียังไงมาพลิกลิ้นเช่นนี้"
"สำหรับองค์หญิงเราสามารถทั้งกัดทั้งพลิกทั้งเลียจนทั่วร่างเลยล่ะ" เสียงหื่นกระหายของฝูจือหรงกลับมาอีก
นิ้วมือเรียวยังลูบไล้ส่วนเนื้อนูนตรงกลางกายนางจนน้ำใสไหลรินออกมา เจ้าเว่ยพยายามขยับสะโพกหนีแต่เพราะโดนร่างหนากดไว้จึงได้แต่ปล่อยให้นิ้วร้ายล่วงล้ำอยู่เช่นนั้น
"ฝ่าบาทได้โปรดปล่อยหม่อมชั้นนะเพ
